Rys. 1. Fotografia działającego bioreaktora laboratoryjnego.
W celu pozyskania mikroorganizmów zdolnych do rozkładu LZO występujących w lakiernictwie pobrano próbki gleby na terenie firmy reprezentującej ten przemysł, z kilku stanowisk leżących w pobliżu instalacji produkcyjnych odlakierowania. Badania obejmowały wytworzenie, adaptację i namnożenie mikroorganizmów zdolnych do rozkładu LZO wytypowanych w poprzednim etapie. Mikroorganizmy pochodziły z trzech źródeł:
- pochodzenie własne Ekoinwentyka Sp. z o.o.,
- zakupione z bazy mikroorganizmów w postaci liofilizowanej oraz na szkiełkach (P.fluorescens),
- pobrane w miejscu emisji (Enduser – przemysł lakierniczy).
Tabela 1. Korzyści z zastosowania procesu bioeliminacji LZO m.in. w przemyśle lakierniczym.
Izolację szczepów prowadzono techniką wzbogacania kultur (ang. enrichment culture technique). Polega ona na kontrolowaniu środowiska wzrostu mieszanej populacji w taki sposób, aby w określonych, specyficznych warunkach nastąpił intensywny rozwój tylko tej części populacji, która jest zdolna do rozkładu wybranego zanieczyszczenia. Czynnikiem selekcyjnym w trakcie poszukiwania szczepów zdolnych do degradacji LZO było stężenie zwiększane stopniowo od 1 do 100 mg/dm3. Zakup flory bakteryjnej oparto o dane literaturowe (Trusek – Hołownia A., 2009; Freedman D.L., Gosset J.M., 1991; Beissner R.S., 1981, dane internetowe, 2017) informujące o rodzaju flory bakteryjnej zdolnej do biodegradacji przedmiotowej mieszaniny LZO oraz przewidywanym szlaku biodegradacji – ścieżka rozkładu głównego składnika badanej mieszaniny LZO. Mikroorganizmy wyizolowane zostały również z próbek gleby pobranej z kilku stanowisk usytuowanych w pobliżu instalacji emitujących zanieczyszczenia. Ponadto Ekoinwentyka posiada własne szczepy bakteryjne, częściowo zaadaptowane i zdolne do eliminacji LZO i odorów, które wykorzystane zostały w procesie immobilizacji mikroflory na wypełnieniu reaktora KBT. W wyniku badań wybrano/stworzono 17 mieszanin roztworów mikroorganizmów zdolnych do eliminacji mieszaniny LZO co przedstawiono na rys. 2.
Natomiast przykładowe zdjęcia namnożonych i zaadaptowanych mikroorganizmów występujących w KBT przestawiono na rys. 3.
Wyniki dotychczas realizowanego projektu POIR 1.1.1. pozwalają stwierdzić, że istotne przewagi nad innymi biofiltrami, a mianowicie absorpcja i regeneracja zanieczyszczeń przebiegają w jednym aparacie. Bioreaktory KBT będą pracowały w sposób ciągły. Niepodważalną zaletą KBT ze złożem stałym będą niskie koszty inwestycyjne i eksploatacyjne, umiarkowana temperatura procesu (20-35 st. C), kontrola i możliwość utrzymywania optymalnych warunków prowadzenia procesu oraz wysoka wydajność oczyszczania gazu. Ponadto proces biodegradacji LZO i odorów w KBT jest w pełni bezodpadowy. Istotne znaczenie mają również małe opory przepływu gazu przez złoże bioreaktora, a także istotnie krótszy czas przebywania w porównaniu do bioskruberów obecnie stosowanych, co wpływa jednoznacznie na wielkość instalacji i jej koszt inwestycyjny oraz eksploatacyjny. Opracowane w ramach projektu rozwiązanie technologiczne przyczyni się do wzrostu innowacyjności i konkurencyjności rodzimej branży technologicznej na arenie międzynarodowej poprzez poszerzenie katalogu oferowanych na rynku polskim rozwiązań technologicznych wykorzystywanych w procesie oczyszczania gazów odlotowych emitowanych do powietrza.
Komentarze (0)