Emisja z procesów technologicznych w zakładach obróbki powierzchniowej, część 2
Podstawą do prawidłowego wskazania emisji zanieczyszczeń do powietrza z linii do obróbki powierzchniowej jest wiedza na temat kluczowych składników zawartych w kąpielach procesowych oraz ich indywidualnych właściwości fizykochemicznych odpowiadających za wielkość i charakter emisji. Analizę tego zagadnienia zdecydowanie ułatwia rozbicie całego procesu na procesy jednostkowe i ich odrębna ocena pod kątem potencjalnego udziału w emisji.
Sektor obróbki powierzchniowej (z wyłączeniem niektórych specyficznych operacji jednostkowych) z uwagi na fakt, że większość procesów jest prowadzona w roztworach wodnych substancji nieorganicznych, nie jest głównym źródłem emisji zanieczyszczeń gazowych do powietrza. Istotny problem emisji w przypadku stosowania rozpuszczalników organicznych, np. w procesach odtłuszczania, omówiony został szczegółowo w artykule dotyczącym lotnych związków organicznych, tzw. LZO. Z uwagi na wysoką lotność tych związków oraz związane z tym koszty materiałowe oraz środowiskowe popularność tego systemu odtłuszczania nie jest zbyt duża. Zupełnie inaczej wygląda kwestia obecności wielu substancji szkodliwych w środowisku pracy i oddziaływujących bezpośrednio na osoby obsługujące linię, ale to zagadnienie nie jest rozumiane jako emisja do powietrza i stanowi przedmiot zainteresowania służb BHP.
Mycie i odtłuszczanie
Najczęściej stosowanymi rozwiązaniami z uwagi na wysoką skuteczność są kąpiele alkaliczne. Pod względem chemicznym są to wodne roztwory soli nieorganicznych, detergentów wysokocząsteczkowych oraz wodorotlenku sodowego i/lub potasowego. Wszystkie te substancje nie wykazują lotności i nie ma możliwości emisji zanieczyszczeń gazowych. Problemem natomiast będzie emisja mgły zawierającej zawiesinę kropel roztworu myjącego. Wielkość tej emisji jest zależna od sposobu realizacji procesu. Proces prowadzony w zanurzeniu, o ile kąpiel nie jest burzliwie mieszana powietrzem, cechuje się znikomą emisją do powietrza. Mieszanie sprężonym powietrzem lub procesy realizowane w natrysku mogą generować duże ilości mgły kąpieli roboczej. Wielkość emisji będzie zależna od temperatury prowadzonego procesu, intensywności mieszania czy natrysku i, co najważniejsze, stężenia substancji w kąpieli. Żadna z ww. substancji, tj. wodorotlenek sodu lub potasu, sole nieorganiczne inne niż metali ciężkich czy w końcu detergenty nie mają ustalonego poziomu dopuszczalnego w powietrzu, więc nie będą podlegały pod obowiązek uzyskania pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza. Jednak w przypadku wnioskowania o pozwolenie muszą one zostać ujęte we wniosku i wskazane jako emitowane z procesów.
Komentarze (0)