Ekologia i Ochrona Zdrowia

Skutki niedotrzymania standardów emisyjnych

Bilans LZO jest specyficznym rodzajem sprawozdawczości, ponieważ jego przekazanie do urzędu wydającego decyzję i do WIOŚ jest konieczne tylko w przypadku niedotrzymania wartości kryterium zapisanego w rozporządzeniu. Konsekwencją niespełniania wymagań może być decyzja urzędu ograniczająca pracę instalacji wraz z obowiązkiem jej wyłączenia lub dokonanie zmian gwarantujących spełnienie wymagań środowiskowych, jak np. instalacji urządzeń ograniczających emisję do atmosfery. Decydując się na ich instalację, trzeba pamiętać jednak o dość znacznych kosztach inwestycyjnych i eksploatacyjnych. Innym rozwiązaniem jest zastąpienie stosowanych preparatów innymi o mniejszej lotności lub zawartości LZO.

Emisja LZO z procesów prowadzonych poza instalacjami

Szereg procesów prowadzonych poza instalacjami również wiąże się z emisją LZO do atmosfery. Ich ilość jest ograniczona faktem, że część z prac prowadzona jest ręcznie, jak odtłuszczanie detali z użyciem rozpuszczalników organicznych lub z wykorzystaniem niewielkich rozmiarów urządzeń myjących. Najczęściej stosowanymi rozpuszczalnikami są aceton, alkohole alifatyczne (metylowy, etylowy, izopropylowy), związki estrowe (octan etylu, octan butylu) czy mieszaniny węglowodorów. Z uwagi na to, że procesy te nie są prowadzone w instalacjach, to ich emisja nie wymaga uzyskania pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza i nie podlega żadnym przepisom o ograniczeniu emisji. Jedynym zobowiązaniem środowiskowym pozostaje uwzględnienie wielkości emisji w rocznym sprawozdaniu opłatowym i uiszczenie opłaty z tytułu gospodarczego korzystania ze środowiska. Biorąc pod uwagę, że w tego typu procesach zastosowane środki w całości odparowują do atmosfery, najczęściej za wielkość zużycia LZO do opłat uznaje się całą ilość zużytych rozpuszczalników organicznych. Stosując ww. środki poza instalacjami, koniecznie trzeba pamiętać o odpowiednim zabezpieczeniu pracowników i wyposażeniu ich w środki ochrony osobistej. Konieczne jest również regularne przeprowadzanie badań środowiska pracy pod kątem wielkości narażenia pracowników na dany środek lub jego składnik.

Zawartość LZO w preparatach

Aby prawidłowo policzyć emisję LZO do powietrza, musimy wiedzieć jaką ich ilość wprowadziliśmy do instalacji czy wykorzystaliśmy w procesach prowadzonych poza instalacjami. W przypadku stosowania czystych substancji, jak benzyna ekstrakcyjna czy aceton, sytuacja jest jasna i niebudząca wątpliwości, ponieważ za ilość użytego LZO uznajemy całą masę zużytej substancji. Najczęściej jednak w procesach stosuje się nie czyste substancje, a ich mieszaniny, w skład których wchodzą LZO należące do różnych grup związków chemicznych i inne substancje. Aby prawidłowo określić ilość LZO, konieczne jest odwołanie się do karty charakterystyki preparatu lub jego składu recepturowego. W praktyce receptura stanowi tajemnicę producenta i nie jest dostępna dla klientów, więc konieczne będzie skorzystanie z karty charakterystyki, którą przedsiębiorca powinien posiadać dla każdego stosowanego przez siebie środka. Informację o składzie znajdziemy w pkt. 3 karty, który zawiera tabelę z wyszczególnionymi nazwami składników mieszaniny wraz z ich procentową zawartością. Najczęściej nie znajdziemy informacji precyzyjnie określającej zawartość, a jedynie zakres procentowy. W tym przypadku prawidłowym postępowaniem będzie przyjęcie wartości średniej zawartości składnika. Prawidłowe określenie ilości zużytego LZO w instalacji jest również kluczowe z punktu widzenia wcześniej wspomnianego bilansu i jego ostatecznego wyniku.