Rys. 1. Zdeformowany element pomalowany farbą proszkową; strzałki wskazują miejsca, gdzie: powłoka „odkleiła się” od blachy (jeśli w ogóle przylegała do niej) i skorodowane obszary świadczące o występowaniu wilgoci pomiędzy blachą a powłoką.
Wykonane próbki pokryto farbą niebieską (RAL 5051), tzw. poliestrem zewnętrznym.
W pierwszej kolejności na powłokę lakierniczą próbki nieodtłuszczonej (zanieczyszczonej) naklejono listwę ozdobną z bardzo mocnym klejem. Po jednej minucie zerwano ją i, jak się okazało, powłoka została „odklejona” od podłoża na znacznej długości.
Kolejnym krokiem było wykonanie kilku próbek o wymiarach 150 × 150 mm i odtłuszczanie/przygotowanie ich bądź nie, w następujący sposób:
- bez żadnego odtłuszczania (blacha zaolejona i pokryta kurzem/pyłem poprodukcyjnym),
- próbka wytarta brudnym, tłustym czyściwem,
- blachy odtłuszczone: benzyną ekstrakcyjną, rozpuszczalnikiem uniwersalnym, nitro, acetonem i preparatem na bazie wody w stosunku 1/5.
Samo przygotowanie było przeprowadzone bardzo starannie, wymieniając trzy razy czyściwo (pomimo niewielkich rozmiarów) w celu wyeliminowania błędów.
Po 48 godzinach na każdej z nich wykonano testy mechaniczne (niezwiązane z profesjonalnymi badaniami dotyczącymi powłok proszkowych opartych na normach branżowych i wskazanych w specyfikacji farby ale powiązane i oparte na niektórych).
Wstępnie na każdej z próbek narysowano okrąg o średnicy 80 mm za pomocą ostrego rysika, którego ostrze miało przeciąć warstwę farby i wskazać, czy tego typu zarysowanie wpłynie w jakiś sposób na powłokę.
Obserwacje:
Nie zaobserwowano żadnych nieprawidłowości i problemów z przyczepnością farby nawet (co może dziwić) na blasze w ogóle nieprzygotowanej (odtłuszczonej).
Test giętkości i adhezji powłoki organicznej – szczegóły zagadnienia omawia norma PN-EN ISO 17132:2009 Farby i lakiery – Próba zginania w T. Pozwala ona stwierdzić, czy konkretna farba spełnia wyznaczone wymagania, jak również umożliwia wskazanie minimalnej średnicy zginania, przy której nie dojdzie do popękania powłoki. Zdecydowano o przykładowym zagięciu wszystkich siedmiu blach próbnych o grubości 1 i 3 mm w celu dokonania orientacyjnej oceny. Orientacyjnej, czyli bez uwzględniania zapisów wskazanej normy. Wykonano dwa gięcia, jedno przy średnicy zaginania 6 mm, drugie 20 mm.
- w trzech próbkach z blachy o grubości 3 mm na promieniu gięcia 10 mm (1 – przy braku odtłuszczenia, 2 – preparat na bazie wody, 3 – rozpuszczalnik uniwersalny) – doszło do znacznego braku przyczepności pomiędzy warstwą tlenków a blachą; w pozostałych widoczne były niewielkie pęknięcia,
- na wszystkich próbkach (grubość 3 mm) na promieniu gięcia 3 mm zaobserwowano większe lub mniejsze pęknięcia,
- na żadnej z próbek (grubość 1 mm) na promieniu gięcia 10 mm nie zaobserwowano żadnych pęknięć,
- na wszystkich próbkach (grubość 1 mm) na promieniu gięcia 3 mm zaobserwowano większe lub mniejsze pęknięcia.
Komentarze (0)