Pomiar grubości powłoki.
Proces anodowania
Podczas całego procesu anodowane elementy są zamocowane na aluminiowych lub tytanowych stojakach zapewniających dobry kontakt elektryczny. Stojaki są zanurzane po kolei do odpowiednich zbiorników.
1. Element aluminiowy namaczany jest w zbiorniku z gorącą wodą i dodatkiem środków czyszczących, by usunąć wszelkie zabrudzenia powierzchniowe.
2. Część zostaje opłukana, by uniknąć zanieczyszczenia następnej kąpieli.
3. W następnym zbiorniku znajduje się roztwór kwasu (chromowego, siarkowego, azotowego lub fosforowego), którego zadaniem jest usunięcie obecnej warstwy tlenków z powierzchni metalu.
4. Ponowne płukanie elementu.
5. Następnym krokiem procesu jest trawienie, które odbywa się w zbiorniku wypełnionym wodorotlenkiem sodu. Trawienie usuwa naturalny połysk i pozostawia matową, teksturowaną powierzchnię.
7. By dodać kolor, element zanurza się w wodnym roztworze barwnika organicznego, który wnika w pory powłoki.
8. Następnie należy zamknąć porowatą strukturę powierzchni, by zapewnić długotrwały kolor i lepszą ochronę przed korozją. Elementy niebarwione zanurza się we wrzącej wodzie dejonizowanej, aby tlenek aluminium przekształcił się w twardszą, uwodnioną formę krystaliczną. Elementy barwione wykańcza się w roztworze octanu niklu. Alternatywą dla stojaków są perforowane kosze, w których można zbiorczo anodować małe, nieregularne elementy, takie jak nity, okucia, sprzęt medyczny.
Podczas planowania anodowania należy również wziąć pod uwagę stop, z którego zostały wykonane przeznaczone do procesu elementy. Na niektórych stopach ciężej uzyskać warstwę tlenku, niektóre zaś przybierają nieco odmienny kolor. Po wykonaniu powłoki różne stopy zapewniają inne poziomy urabialności (obróbka skrawaniem, szlifowanie, polerowanie), a także inną odporność na warunki środowiskowe i stabilność wymiarową.
Komentarze (0)