Oznaczanie czasu schnięcia emalii przy użyciu automatycznego rejestratora.
Tabela 4. Czas schnięcia.
Odporność na 500 h napromieniowania i kondensacji
Ekspozycja prowadzona była na powłokach otrzymanych na płytkach z drewna sosnowego używanego do produkcji okien drewnianych. Przed ekspozycją oznaczono indeks białości (WI), indeks zażółcenia (YI) oraz połysk powłok.
Test przeprowadzono w komorze Q-UV w czasie 500 h (125 cykli 4 h napromieniowania lampami UVA 340 nm w temperaturze 60°C przy natężeniu promieniowania 0,83 W/m2 + 4 h kondensacji pary wodnej w temperaturze 50°C)zgodnie z EN ISO 16474-3 (metoda A cykl nr 1).
Na wykresach nr 3 i 4 podano wyniki zmiany połysku po 100 h ekspozycji. Wyniki po 300 h i po 500 h w zakresie zmian połysku oraz indeksów białości i zażółcenia – patrz prezentacja wyświetlana podczas konferencji.
Wykres nr 3. Zmiana procentowa połysku powłok po 100 h w komorze. Emalie bazujące na dyspersji o MFFT/Tg 70°C.
Twardość
Do oznaczania twardości powłoki otrzymano za pomocą ręcznego aplikatora na płytkach szklanych. Grubość wyschniętych powłok do oznaczania twardości – 50 µm.
Testy twardości przeprowadzono wg EN ISO 15184 – oznaczenie twardości ołówkowej (przy użyciu ołówków Koh-I-Noor) oraz wg EN ISO 1522 – oznaczanie twardości wahadłowej (przy użyciu wahadła Persoza).
Wyniki oznaczeń twardości ołówkowej i wahadłowej zaprezentowano w tabelach nr 5 i 6 (pełne wyniki badań – patrz prezentacja wyświetlana podczas konferencji).
Tabela 5. Twardość ołówkowa oraz wahadłowa. Emalia bazująca na dyspersji o MFFT/Tg 70°C.
Tabela 6. Twardość ołówkowa oraz wahadłowa. Emalia bazująca na dyspersji o MFFT 10°C i Tg 25°C.
Wyniki pozostałych testów
Artur Pałasz
Ph.D., Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Farb, Klejów i Polimerów SPEKTROCHEM
e-mail: artur.palasz@spektrochem.pl | tel. 15 822 45 22 wew. 12
Komentarze (0)