Skorupy z orzecha włoskiego jako surowiec do otrzymywania granulatów.
Granulaty roślinne jako śruty w obróbce strumieniowo-ściernej
Śruty roślinne są grupą ścierniw pochodzenia naturalnego. Ich obecność w obróbce strumieniowo-ściernej jest efektem poszukiwań miękkich mediów obróbkowych spełniających wymogi określonych procesów obróbki.
Propozycje wykorzystania śrutów roślinnych miały miejsce w latach pięćdziesiątych XX wieku, kiedy zaproponowano wykorzystanie surowców roślinnych określonych jako materiały ligninocelulozowe [1]. Otrzymane z nich granulaty powinny mieć gęstość minimum 1,2 g/cm3 i uziarnienie w przedziale 12 do 40 mesh (1700-4000 µm). Patent USA 3.424.616 [2] proponuje do oczyszczania powierzchni pojazdów transportujących produkty spożywcze wykorzystać jako medium obróbkowe rozdrobnione surowce roślinne, a szczególnie surowce celulozowe, takie jak: kolby kukurydzy, łuski ryżowe, sojowe i z manioku. W kolejnych latach propozycje wykorzystania surowców roślinnych do wytwarzania granulatów wykorzystywanych jako śruty zostało rozszerzone na takie surowce, jak: łupiny orzecha kokosowego i włoskiego oraz migdałów, pestki oliwek, moreli i brzoskwiń, łuski owsa i ryżu oraz trociny z twardego drewna. Te propozycje z punktu widzenia ekonomicznego i ekologicznego były bardzo interesujące, bo są to produkty odpadowe pozostające po uzyskaniu owoców lub nasion.
- Typ I – pestek moreli
- Typ II – skorup orzecha pecan
- Typ III – skorup orzecha włoskiego
- Typ IV – kolb kukurydzy
- Typ V – łusek ryżu
- Typ VI – skorup orzecha angielskiego
- Typ VII – pestek brzoskwini
Według tych norm gęstość ścierniw z tych wszystkich produktów roślinnych, z wyjątkiem łusek ryżowych (typ V), powinna zawierać się w przedziale 1,20–1,40 g/cm3, zaś gęstość typu V w granicach 1,10–1,55 g/cm3. Pozostałe ich właściwości są często różne, co jest zrozumiałe, bo są to przecież produkty otrzymane z surowców naturalnych. Rosły one w różnych częściach świata, były różnych odmian i uprawiane były przy stosowaniu różnej agrokultury. Do przewidzianego tymi normami zastosowania głównie do usuwania nalotów węglowych z powierzchni użytkowanych części silników spalinowych przewidziano tylko jedną wielkość ziaren. Norma MIL-G-5634 zawiera wymagania odnośnie składu ziarnowego dla każdego z wymienionych typów. Współcześnie oferowane granulaty występują w kilku granulacjach ustalonych przez ich producentów.
- granulaty z kolb kukurydzy
- granulaty ze skorupek orzechów, szczególnie orzecha włoskiego.
Komentarze (0)