Przygotowanie Powierzchni

a) ścierniwa metalowe, w szczególności:

• śrut ostrokątny lub kulisty staliwny albo żeliwny,
• cięty drut stalowy,

b) ścierniwa niemetalowe, w szczególności:

• piaski kwarcowe w metodach pneumatycznych mokrych i wilgotnych,
• elektrokorund,
• ścierniwa odpadowe, w tym żużel pomiedziowy, paleniskowy, wielkopiecowy, 
• rozdrobnione skały i minerały,
• inne ścierniwa sztucznie wytworzone i organiczne.

Niedopuszczalne jest stosowanie do czyszczenia powierzchni suchego piasku kwarcowego, bowiem jest on ścierniwem jednorazowego zastosowania i jego ziarna ulegają zużyciu, zamieniając się w pył. Badania potwierdziły, iż zawartość wolnej krzemionki w pyle piasku kwarcowego wynosi w granicach 70-100% [1, 16]. Podczas stosowania w pomieszczeniach ścierniw z rozdrobnionych skał i minerałów, zawierających wolną krzemionkę, należy oznaczać w tym pomieszczeniu stężenie pyłu całkowitego i respirabilnego, którego wartości nie mogą być wyższe od podanych w załączniku nr 1 do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. nr 217, poz. 1833) [15].

Jednym z najczęściej stosowanych ścierniw jest elektrokorund, ze względu na jego liczne zalety, takie jak: możliwość wielokrotnego użycia (20÷30 razy), duża twardość (9-9,2 wg Mohsa), dobre właściwości skrawające, nie zawiera w swoim składzie krzemionki, metali ciężkich oraz zanieczyszczeń jonowych. Zwykle stosuje się elektrokorund zwykły (rys. 2a) o zawartości Al2O3 poniżej 96%, gdyż jest tańszy, charakteryzującymi się podobnymi właściwościami jak elektrokorund szlachetny (rys. 2 b). 
Obróbka strumieniowo-ścierna elektrokorundem znalazła przede wszystkim zastosowanie w przygotowaniu powierzchni podłoża przed naniesieniem powłok malarskich, z tworzyw sztucznych oraz metalowych. Również stosuje się ją w celu oczyszczania powierzchni elementów (stalowych, z metali kolorowych, tworzyw sztucznych) przed procesem klejenia [8, 10, 11, 17]. Warto zauważyć, że nawet po przygotowaniu stalowego podłoża do stopnia czystości Sa3 metodą obróbki strumieniowo-ściernej mogą na jego powierzchni pozostawać zanieczyszczenia chemiczne, np. chlorki czy siarczany. Wówczas zalecane jest umycie (np. w roztworze wody z detergentem) tych powierzchni przed nakładaniem powłoki [2].

Rys. 2. Elektrokorund a) zwykły, b) szlachetny. 

Metody chemiczne i elektrochemiczne
    
Obróbkę chemiczną i elektrochemiczną przeprowadza się w celu usunięcia z powierzchni podłoża zanieczyszczeń, takich jak: oleje, smary, woski czy zanieczyszczenia jonowe, które obniżają przyczepność powłoki. Do podstawowych metod chemicznego i elektrochemicznego przygotowania powierzchni podłoża stalowego należą [1-4]:

• odtłuszczanie,
• trawienie,
• polerowanie.