Przygotowanie Powierzchni

3. Zanieczyszczenia jonowe

• Zanieczyszczenia solami rozpuszczalnymi, zwane też jonowymi – są to niewidoczne gołym okiem zanieczyszczenia pochodzące z atmosfery przemysłowej, transportu (zimowe posypywanie jezdni i ubytki transportowe chemikaliów sypkich), reakcji wymiany między agresywnymi gazami przemysłowymi a produktami korozji. Zanieczyszczenia te obniżają znacznie ochronne działanie powłok, zwłaszcza w ciężkich warunkach eksploatacji (morska, nadmorska, ciężka przemysłowa, w zanurzeniu w wodzie i glebie). Normy:
• PN EN ISO 8502-5 – „oznaczanie chlorków na powierzchniach oczyszczonych przed malowaniem metodą rurek wskaźnikowych”
• PN EN ISO 8502-6 – „ekstrakcja (zdejmowanie z powierzchni) zanieczyszczeń rozpuszczalnych z powierzchni oczyszczanej do analizy metodą Breslea”
Reklama

• PN ISO 8502-10 – „terenowa metoda objętościowego oznaczania chlorków”
• PN ISO 8502-11 – „polowa metoda turbidimetrycznego oznaczania rozpuszczalnych w wodzie siarczanów”
• PN ISO 8502-12 – „terenowa metoda objętościowego oznaczania jonów żelaza”
• PN ISO 8502-13 – „terenowa metoda oznaczania soli rozpuszczalnych w wodzie”

Więcej szczegółów podam w następnych artykułach.

Fotografia 1. Wady powłok malarskich: a) odstawanie i łuszczenie, b) pęcherze [12].

Rysunek 6. Miejsca akumulacji wilgoci w powłoce na stali [13]. 

Wady powłok powstałych na skutek rdzy podpowłokowej

Odstawanie i łuszczenie powłoki następuje najczęściej na skutek niewłaściwego przygotowania powierzchni do malowania (fotografia 1). Pęcherze pojawiają się na powłokach malarskich z różnych przyczyn: niestarannego przygotowania powierzchni, zawilgocenia materiału malarskiego, zbyt grubych warstw, zbyt energicznego mieszania farby w przypadku malowania zanurzeniowego, korozji podpowłokowej [12].