• Reklama
    A1 - eko color 08.11-31.12.2023 Julian

Szukaj

    Reklama
    B1 - emptmeyer 28.05-31.12 Julian

    Przygotowanie Powierzchni

    Wydanie nr: 6(110)/2017

    Artykuły branżowe

    Przygotowanie Powierzchni

    ponad rok temu  18.12.2017, ~ Administrator,   Czas czytania 6 minut

    Strona 3 z 3

    Normy odnoszące się do normy ISO 8501-1: 

    • amerykańska ASTM D2200-67,
    • szwedzka SS 055900,
    • niemiecka DIN 55 928 Teil 4 – stopnie oczyszczania konstrukcji stalowych,
    • duńska DS2 2019,
    • australijska AUS 1627 part 9 1974.

    Według informacji A. Kozłowskiego z IMP Warszawa uczeni brytyjscy ustalili efektywność metod przygotowania powierzchni pod powłoki alkidowe (ftalowe) w następujący sposób: 

    • fosforanowanie – 40%, 
    • oczyszczanie płomieniowe (1 przejście) – 47%, 
    • oczyszczanie płomieniowe (3 przejścia) – 73%, 
    • trawienie – 53%, 
    • piaskowanie – 83%, 
    • trawienie i fosforanowanie – 93%. 

    Według innych doświadczeń odtłuszczenie i obróbka strumieniowo-ścierna czystym ścierniwem elektrokorundowym lub granatem kształtuje się na poziomie trawienia z fosforanowaniem pod warunkiem odtłuszczenia powierzchni [7].

    Stopień chemicznej korozji i rdzy nalotowej (Flash)

    Stopień oczyszczenia i rdzewienie nalotowe właściwie definiują widoczne zanieczyszczenia. Często uważa się, że rdza nalotowa jest zjawiskiem, które występuje podczas mokrego piaskowania lub tylko operacji UHP. To nie jest do końca prawda, bo rdza nalotowa może również pojawić się po suchej obróbce strumieniowo-ściernej, jeżeli wilgotność powietrza jest wysoka lub używane jest zanieczyszczone ścierniwo.
    Uważa się, że definicja stopni zardzewienia jest nieproduktywna, ponieważ wszystkie rdze nalotowe muszą być usunięte przez późniejsze suche piaskowanie. Jednak ten argument nie uwzględnia rozwoju tolerancyjnych systemów powlekania powierzchni, które mogą być stosowane do powierzchni pokrytych rdzą nalotową. Teraz staje się bardzo ważne, aby określić stopnie pokrycia rdzą nalotową w celu określenia limitów dla tych specjalnych systemów powłokowych [6].           

    Marek Marcinkowski

    Literatura
    1. „Guide Technoque/Preparation de Surface” 12 Juin 2017.
    2. A. Momber „Blst Clesning Technology” Springer Verlag, 2004, s. 339 – 347. 
    3. Tikkurila „Przemysłowe powłoki malarskie na powierzchnie metalowe”.
    4. „Industry Standards for Surface Preparation” KTA University, August 19, 2013.
    5. http://blastjournal.com/wp-content/uploads/2016/02/blast-specs-chart.jpg
    6. A.W. Momber and W.D. Greverath, „Surface Preparation Standards for Steel Substrates — A Critical Review”. JPCL/February 2004/PCE, s. 48-52.
    7. A. Kozłowski, Powłoki malarsko-lakiernicze, Poradnik. WNT Warszawa, s. 123.

    GALERIA ZDJĘĆ

    Fotografia 1a, b, c, d, e: Dodatkowe stany początkowe określone przez normę SSPC VIS 3 dla czyszczenia ręcznego: a) stan E – nienaruszona, lekka farba z minimalną rdzą, b) stan F – farba cynkowa bogata w rdzę wzdłuż spawu, c) stan G – ciężka powłoka z rdzą i zgorzeliną, d) po oczyszczeniu do G Sp6 (G Psa 2), e) po oczyszczeniu do G Sp10 (G Psa2½) [4].
    Fotografia 2. Wygląd oczyszczania ręcznym i mocowanym narzędziem zardzewiałej stali C (WB przedstawia szczotkę drucianą, a SD tarczę szlifującą, po oczyszczeniu do SSPC-SP 3) [4].
    Tabela 1. Symbole stopni przygotowania powierzchni zależnie od metody jej oczyszczania [3].
    Tabela 2. Stany wyjściowe powierzchni podłoża stalowego wg ISO 8501-1.
    Fotografia 3. Wizualny efekt obróbki strumieniowo-ściernej podłoża stalowego o stopniu zardzewienia C do stopnia Sa 3 różnymi ścierniwami wg normy ISI 6501-1/Ad.1: 1 – oryginalna płyta stalowa o stopniu zardzewienia C 2 – śrutem staliwnym wysokowęglowym kulistym S 100 (0,85-1,18 mm) o twardości 390-530 HV 3 – śrutem staliwnym wysokowęglowym ostrokrawędziowym G 70 (0,425-0,85 mm) o twardości 390-530 HV 4 – śrutem staliwnym wysokowęglowym ostrokrawędziowym G 70 (0,425-0,85 mm) o twardości 700-950 HV 5 – śrutem żeliwnym ostrokrawędziowym G 70 (0,425-0,85 mm) 6 – żużlem pomiedziowym (uzdatnionym) 7 – żużlem paleniskowym [2].
    Tabela 3. Ilustracja wizualna stopni stanu wyjściowego z lewej strony i oczyszczonego przed nakładaniem powłok ochronnych wg PN EN ISO 8501–1.
    Tabela 4. Stany wyjściowe Sa oraz efekty końcowe po oczyszczaniu płomieniowym Fl oraz narzędziami ręcznym St2 i obrotowymi St3 [1].
    Fotografia 4. Przykładowe porównanie stopni ISO 8501-1 z amerykańskimi SSPC VIS 1 i VIS 2 oraz NACE [5]. Zwraca uwagę fakt niższego stopnia oczyszczania Sa 2½ SSPC 10.
    Tabela 5. Opis stopni przygotowania powierzchni niezabezpieczonych lub po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych powłok wg PN EN ISO 8502.
    Tabela 6. Stopnie przygotowania powierzchni uprzednio pomalowanych i zdegradowanych po częściowym ich usunięciu wg PN EN ISO 8501-2.
    Tabela 7. Według normy ISO 8502 [1].
    Tabela 8. Porównanie najczęściej przywoływanych stopni oczyszczania powierzchni.
    Tabela 9. Zastosowanie poszczególnych standardowych stopni oczyszczania do rodzaju oczyszczanej powierzchni wg SPCS [2].
    Tabela 10. Ocena metod mechanicznego oczyszczania [6].
    Tabela 11. Oznaczenia stopnia pokrycia powierzchni rdzą nalotową [6].
    Tabela 12. Stopnie skorodowania powierzchni wg normy PN EN ISO 4628-3 w porównaniu z innymi normami [3].

    Komentarze (0)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
      Nie ma jeszcze komentarzy...