Technologie Lakiernicze

Zwiększona efektywność transferu i ograniczenie strat

Aby uzyskać oszczędności w procesie lakierowania należy wyeliminować przyczyny strat, takie jak mgła lakiernicza, a także straty przy zmianie kolorów w trakcie aplikacji i w przewodach podawania farby. Oszczędności tego typu często można uzyskać przez wdrożenie specjalnej modyfikacji systemu. Jedna z możliwości obejmuje zwiększoną efektywność transferu dzięki wykorzystaniu wzoru natrysku dopasowanego do geometrii elementu przeznaczonego do lakierowania, a także elektrostatycznych pistoletów natryskowych do lakierowania i pistoletów wykorzystujących technologię wstępnej atomizacji i dyszy szczelinowej. Obecnie w zautomatyzowanych aplikacjach obserwowana jest tendencja w kierunku rozpylaczy obrotowych o dużej prędkości, w przypadku których można uzyskać efektywności transferu większe niż 90%.

W technologiach aplikacji coraz większą wagę przykłada się do kwestii podawania farby. Idealnie dobrane urządzenia umożliwiają uniknięcie błędów powlekania, uproszczenie i optymalizację procesów, a także ograniczenie kosztów produkcji. Przykład: dany sektor przemysłowy oferuje mechaniczne i elektroniczne systemy mieszające dla farb dwuskładnikowych, które są używane w jeszcze większym zakresie do lakierowania podłoży metalowych, z tworzyw sztucznych i drewna. Zapewniają precyzyjne dozowanie elementów i jednorodne mieszanie farby. Mieszane są tylko rzeczywiście wymagane ilości materiału. Po lakierowaniu lub zmianie koloru przemyte muszą zostać tylko te elementy systemu, które miały styczność z wymieszanym materiałem. Skutkuje to znacznym ograniczeniem strat farby i zużycia środka przemywającego.

Komory lakiernicze i suszarnie – najwięksi konsumenci energii

Automatyzacja procesu aplikacji w komorach lakierniczych, oprócz ograniczonego zużycia materiału, zapewnia również lepszą powtarzalność wyników lakierowania i mniejszą liczbę wybrakowanych produktów. Zautomatyzowana aplikacja farby zapewnia także obniżenie kosztów, gdyż łatwiej jest przełączać z systemów świeżego powietrza wywiewanego na powietrze obiegowe w celu klimatyzacji komory lakierniczej. Można uzyskać oszczędności energii rzędu 60-70%. Przykład: w komorach lakierniczych z ręczną aplikacją zużycie energii można ograniczyć optymalizując przepływ powietrza i zapewniając precyzyjną regulację objętości powietrza, a także odzyskując ciepło z powietrza wywiewanego.
Tradycyjne mokre ściany lakiernicze również wymagają użycia znacznej ilości energii i wody. Dla uzyskania oszczędności można wykorzystać proces odpylania na sucho. Dostępne są różne rozwiązania. Korzystają one z różnych koncepcji odpylania, jak szczotki czy specjalne konstrukcje kartonowe.

Bardzo energochłonnym elementem procesu lakierowania jest też suszenie. W przypadku tradycyjnego suszenia farby mniejsze zużycie energii uzyskuje się przez optymalizację trasy powietrza poprzez śluzy i tunele, a także modernizację elementów grzewczych oraz systemów wykorzystujących ciepło odpadowe. Suszenie w podczerwieni można wykorzystać jako alternatywę lub dodatkowy element do konwencjonalnych pieców lakierniczych. Można go użyć również w przypadku elementów wrażliwych na działanie temperatury. Promieniowanie przenika przez materiał i suszy warstwę farby od wewnątrz do zewnątrz. Zapobiega to występowaniu pęcherzy na powierzchni, a czas schnięcia farby się skraca. Prowadzi to często do skrócenia schnięcia i przyspieszenia całego procesu lakierowania.
Wybór odpowiedniego procesu jest warunkiem wstępnym dla uzyskania energooszczędnego i wydajnego materiałowo procesu powlekania o najniższych możliwych kosztach jednostkowych; dotyczy to zarówno lakierowania ciekłego, proszkowego, UV, jak i ich kombinacji. Korzystne okazuje się śledzenie procesów, które były używane przez lata lub nawet dziesięciolecia i porównywanie ich z aktualnie dostępnymi alternatywami.