Kolorymetria

System oznaczenia barw polegający wyłącznie na porównaniu z wzorcami. Nazwa RAL jest skrótem od nazwy niemieckiej instytucji utworzonej w latach dwudziestych ubiegłego wieku: Reichsausschuss für Lieferbedingungen. W 1980 roku zmieniono jej nazwę na Niemiecki Instytut Jakości i Oznaczeń RAL (Deutsches Institut für Gütesicherung und Kennzeichnung e. V). Jednym z zadań tego instytutu jest systematyzacja opisu barw dla zastosowań przemysłowych i handlu. Za jakość odwzorowania barw we wzornikach przez 75 lat odpowiedzialna była jedna firma zajmująca się ich wytwarzaniem, Muster-Schmidt założona w Berlinie w 1905 roku. System powstał w 1927 r. i początkowo zawierał 30 barw, obecnie systematyzuje ich ponad 200. System nie nawiązuje do innych modeli barwnych, barwy zostały wyznaczone arbitralnie i dla odróżnienia od innych rozbudowanych systemów oznaczania barw nazwany został RAL CLASSIC. Jedyne usystematyzowanie kolorów polega na tym, że:

Wielu dostawców farb posługuje się kartą kolorów RAL K-7 (rys. 7), należy jednak pamiętać, że są to kolory poglądowe. Do właściwej oceny kolorów oraz rozbieżności kolorów służą zupełnie inne wzorce, jeden z nich przedstawia rysunek 8. Przy wzorcu jest certyfikat porównujący kolor karty z teoretycznym kolorem poprzez podanie parametrów ∆E, ∆L, ∆a i ∆b. Wzorce do „wytwarzania” kolorów i oceny rozbieżności powinny być przechowywane w stabilnej niskiej temperaturze i tracą ważność po upływie jednego roku. Przyrządem służącym do oceny parametrów koloru jest spektrofotometr. 

Rys. 8

RAL DESIGN

Zestaw RAL DESIGN obejmuje 1625 barw i systematyzuje je z uwzględnieniem doświadczalnie zmierzonej jasności i nasycenia. Oznakowanie barw w RAL Design System polega na zastosowaniu kodu numerycznego, który składa się z symbolu „RAL” i siedmiu cyfr, np.: RAL 210 60 30, pierwsze trzy (210) to odcień (Hue), 60 to jasność (Lightness), a 30 to chrominancja (Chroma), co ilustruje położenie danego koloru w przestrzeni barw. 

NCS