Pompa hydrodynamiczna przystosowana do natrysku z osłoną powietrza: 1 - układ regulacji silnika powietrznego (ciśnienia farby); 2 – układ regulacji ciśnienia powietrza osłonowego; 3 – przewód z farbą; 4 – przewód z powietrzem.
Malowanie elektrostatyczne
Wszystkie farby, które nie zawierają 100% części stałych, cechuje skurcz w trakcie wysychania. Efektem tego zjawiska jest powstawanie przecienień, szczególnie na krawędziach, dlatego malowanie zasadnicze powinno być poprzedzone wykonaniem tzw. wyprawek, czyli ręcznym pomalowaniem miejsc trudno dostępnych, spawów otworów i krawędzi. Kolejnym poważnym mankamentem przy malowaniu natryskowym jest malowanie elementów ażurowych, takich jak barierki, drabiny, kraty itp., gdyż generuje ono olbrzymie straty farby przekraczające nawet 80%. Oczywiście malowanie pędzlami i wałkami pozbawione jest tej wady, ale jego wydajność i estetyka uzyskanej powierzchni pozostawiają wiele do życzenia.
Jak pamiętamy z fizyki, elektryczność statyczna posiada kilka istotnych cech wykorzystanych w malowaniu elektrostatycznym (rys. 1 i 2):
- ładunki różnoimienne przyciągają się wzajemnie;
- ładunki jednoimienne się odpychają;
- najwięcej ładunków gromadzi się na ostrzach, a więc na krawędziach;
- w przestrzeniach zamkniętych ładunki się nie gromadzą lub jest ich znacznie mniej niż na powierzchni.
Aplikacja elektrostatyczna stała się niemal niezastąpiona przy nakładaniu farb proszkowych, gdzie drobinki farby w postaci pyłu przylegają do malowanej powierzchni właśnie dzięki przyciąganiu się różnoimiennych ładunków do czasu pełnego wygrzania w piecu, gdzie proszek ulega plastyfikacji, a później twardniejąc wytwarza dobrze przylegającą do powierzchni powłokę. Do malowania mokrego tą metodą nadają się wyłącznie farby o określonym oporze elektrycznym, a farby wodne, ze względu na wysoką przewodność, wymagają specjalnego dodatkowo izolowanego sprzętu, o czym nieco dalej. Zalecany opór farb rozpuszczalnikowych powinien wynosić powyżej 5 MΩ*cm. Przy niektórych farbach o nieodpowiednich parametrach elektrycznych dodatek specjalnego rozcieńczalnika poprawia te własności. Ze względu na to, że siły elektrostatyczne mają stosunkowo niewielki zasięg, zbyt szybko poruszające się cząsteczki farby mogą uciec z pola ich oddziaływania, dlatego do malowania elektrostatycznego używa się najczęściej natrysku konwencjonalnego z użyciem pomp transferowych lub techniki wysokociśnieniowej z pomocniczym strumieniem powietrza opisanej na początku artykułu. Sprzęt ten jest dodatkowo wyposażony w generator wysokiego napięcia, przewody elektryczne ułożone wzdłuż węży transportujących farbę i powietrze, a wiązka ta jest dodatkowo zaekranowana (rys. 3). Jeden z producentów oferuje pistolety z wbudowanym generatorem napędzanym sprężonym powietrzem, a jedynym przewodom elektrycznym jest wówczas przewód uziemiający.
Na zakończenie trochę informacji o malowaniu elektrostatycznym wodnymi farbami. Farby wodne zdecydowanie lepiej przewodzą prąd od większości farb rozpuszczalnikowych, dlatego standardowy zestaw pokazany na rys. 4 nie nadaje się do tej grupy farb. Cały układ musi być doskonale zaizolowany, co ilustruje rys. 7.
Wszystkie rysunki opracowano na podstawie materiałów uzyskanych dzięki uprzejmości firmy WAGNER.
Michał Jaczewski
michal.jaczewski@tikkurila.com
Komentarze (0)