Rozdział potencjałów na zaworach
Opisane dotychczas linie technologiczne, w których wykorzystano systemy oddzielania od siebie potencjałów, nastawione są na zastosowanie małego asortymentu kolorystycznego lakierów i niewielką częstotliwość ich wymiany. Dla instalacji lakierniczych, dla których wymagana jest duża paleta kolorów lakierów i gdzie zachodzi konieczność ich częstej wymiany w krótkich okresach czasu, stworzone i rozwinięte zostały inne systemy. Należą do nich między innymi systemy oddzielające od siebie potencjały z wykorzystaniem do tego celu zaworów, np. system Iso-Valve (= zaworów izolacyjnych). Opierający się na technice zaworowej system oddzielania od siebie potencjałów Iso-Valve (zaworów izolacyjnych) składa się od strony lakierniczej w głównej mierze z dwóch elektrycznych zaworów oddzielających i dwóch cylindrycznych zbiorników objętościowych – zbiornika rezerwowego i zbiornika roboczego. W zależności od opcji, przy wysokim poziomie potencjału elektrostatycznego można do układu wprowadzać również wodny środek płuczący. W tym przypadku potrzebne są dwa zawory oddzielające i tylko jeden zbiornik cylindryczny – patrz rysunek 5. Lakier dostarczany jest - podobnie jak w przypadku systemu IsoShuttle (=izolacji wahadłowej) – ze zbiornika roboczego. Zasilanie pompy zębatej, pełniącej rolę dozownika, w niezbędny lakier następuje ze wspomnianego powyżej zbiornika. Galwaniczny rozdział odbywa się za pomocą zaworu oddzielającego 1. W momencie spadku poziomu lakieru w zbiorniku roboczym do określonego minimum, następuje otwarcie zaworu oddzielającego 2, co powoduje przepływ lakieru ze zbiornika rezerwowego do zbiornika roboczego. Niezależnie od przebiegającego procesu napełniania zbiornika roboczego, następuje stały dopływ lakieru do dozującej pompy zębatej. Po zakończeniu procesu napełniania zawór oddzielający 2 dokonuje galwanicznego odcięcia dopływu lakieru o potencjale zerowym (lakieru uziemionego), gdyż następuje otwarcie zaworu oddzielającego 1 w celu napełnienia zbiornika rezerwowego. Przy stosowaniu płynnego medium izolacyjnego możliwie jest zredukowanie wymaganego poziomu izolacji do raptem kilku milimetrów, co prowadzi do znacznego zmniejszenia wielkości zabudowy elektrycznego zaworu oddzielającego. Specjalne systemy uszczelek w zaworze oddzielającym zapobiegają zanieczyszczeniu lakieru medium izolującym i na odwrót. Ponadto medium izolujące testowane jest pod względem tolerancji lakieru, tak że mieszaniny zawierające do 5 proc. cieczy izolującej w lakierze nie powodują żadnych zmian zwilżalności powierzchni lakieru. Czasy wymiany lakieru są tak dalece zoptymalizowane, że w podczas sprawdzania stanu zbiornika można dokonać uzupełnienia koniecznej ilości lakieru w zbiorniku roboczym do stanu wymaganego. Podobnie też można dokonywać płukania zbiornika rezerwowego już podczas procesu lakierowania odbywającego się ze zbiornika roboczego. Informacja dotycząca resztek lakieru pozostających w linii technologicznej wykorzystywana jest w celu uniknięcia niepotrzebnych strat lakieru podczas jego wymiany, co prowadzi w efekcie do podniesienia współczynnika wydajności nakładania powłoki lakierniczej całej linii technologicznej.
Komentarze (0)