- metodę badań w komorze klimatycznej, w której zastosowano dwie lampy rtęciowo-kwarcowe, średniociśnieniowe o wysokiej energii promieniowania UV,
- metodę badań w komorze korozyjnej ze specjalnie dobranym składem chemicznym rozpylanej solanki i dobowym cyklem badań (komora z testem specjalnym).
Badania degradacji powłok lakierowych
Badania porównawcze stopnia degradacji powłok wykonano dla farb alkidowych, poliwinylowych, akrylowych, epoksydowych i poliuretanowych.
Zbadano również wpływ fotostabilizatorów typu HALDS (Hindred Amine Light Stabilisers) na wzrost odporności powłok na działanie promieniowania UV. Do wyjściowych handlowych wyrobów lakierowych dodawano odpowiednie dla danego gatunku farby fotostabilizatory w ilości 0,5% mas. Stosowane dodatki emulgowano w wyjściowych farbach w czasie 20 min. w aparacie DISPERMAT firmy Getzman. Farby wyjściowe i modyfikowane nałożono na stalowe płytki testowe. Przygotowanie próbek do badań było zgodne z normą PN-EN ISO 1514:2000. Powłoki badanych farb narażano w czasie 500 h w dwóch komorach klimatycznych o różnej energii napromienienia UV:
- w komorze klimatycznej typu GARDNERA, (wykonanej w Pracowni Badań korozyjnych IEL/OW), zgodnie z akredytowaną własną procedurą badawczą P.B. 24/LB/IEL/OT i ME, W komorze tej zainstalowane są dwie lampy rtęciowo-kwarcowe średnioprężne typu DPT-375, każda o mocy 400 W/220 V.
Rys. 4. Komora klimatyczna Wheatherometer firmy Atlas typu Ci-65
Rys 5. Komora klimatyczna typu GARDNERA o podwyższonej energii napromienienia
Dobowy cykl badań w komorze klimatycznej przedstawiał się następująco:
- 8-godzinny okres narażania próbek wysokoenergetycznym promieniowaniem UV,
- zraszanie próbek wodą, dwukrotnie po 15 minut, co 4 godziny w trakcie pracy komory,
- 16 godzinnego okresu pozostawienia próbek w wyłączonej komorze.
Podczas badań temperatura pracy komory wynosiła:50 ± 5 ?C w czasie narażania próbek promieniowaniem UV
20 ± 5 ?C w czasie zraszania próbek wodą.
Wilgotność względna w komorze wynosi:
45 ± 5 % w okresie zraszania próbek
30 ± 5 % w pozostałym czasie pracy komory
Stosowane do badań komory klimatyczne pokazano na rys. 4 i 5: Stopień fotodegradacji badanych powłok lakierowych, wyjściowych i modyfikowanych stosowanymi fotostabilizatorami określono wielkością zmian połysku i stopnia skredowania oraz zmianą wartości wybranych parametrów właściwości fizyko-mechanicznych powłok tj tłoczności, elastyczności i twardości.
Komentarze (0)