Postęp cywilizacyjny nierozerwalnie łączy się ze wzrostem dbałości człowieka o środowisko oraz o własne zdrowie. Tendencja ta, jakkolwiek bardzo pozytywna, nakłada na przemysł coraz większe wymagania zarówno co do sposobu produkcji (odpady, zanieczyszczenia), jak i co do jakości samych dóbr konsumpcyjnych. Trendy te obowiązują oczywiście także w przemyśle AGD.
W tym przypadku obserwujemy dwa kierunki działań pro-ekologicznych. Po pierwsze, definiuje się coraz to nowe substancje szkodliwe, które nierzadko jeszcze wczoraj były uważane za zupełnie obojętne dla zdrowia człowieka. Przemysł AGD jest bardzo czuły na sygnały o nowych substancjach szkodliwych I dziś praktycznie każdy element lodówki, zmywarki czy pralki jest na bieżąco prześwietlany pod kątem ich zawartości. Drugi kierunek działania dotyczy głównie chłodziarek i wiąże się z zastosowaniem substancji likwidujących bakterie oraz czyniących powietrze wewnątrz chłodziarki zdrowszym. Są to zwykle powłoki funkcyjne o specjalnej strukturze zawierające substancję bakteriobójczą.
Zacznijmy od litery prawa. Większość rozwiniętych państw na świecie nakłada na producentów dóbr konsumpcyjnych (w tym sprzętu AGD) różnego rodzaju restrykcje i ograniczenia związane z materiałami używanymi w procesie produkcji. Celem tych działań jest wyeliminowanie jakichkolwiek substancji uznanych za szkodliwe z bezpośredniego sąsiedztwa człowieka. Każdy producent AGD, chcąc sprzedawać swoje wyroby w określonym państwie, musi dostosować się do wszelkich reguł i ograniczeń dotyczących użycia materiałów szkodliwych. Ponieważ producenci sprzętu AGD współpracują z kolei m. in. z producentami materiałów powłokowych, żądają także od nich spełnienia wymagań narzuconych przez określone prawo. Dostawców farb i lakierów dla przemysłu AGD produkującego na rynek Unii Europejskiej dotyczy pośrednio Dyrektywa UE oznaczona jako 2002/95/EC, zwana w skrócie dyrektywą RoHS (Restriction of Hazardous Substances). Jest to dyrektywa nakładająca ograniczenia w użyciu materiałów szkodliwych w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Zgodnie z dyrektywą RoHS, wyroby znajdujące się w sprzedaży po 1 lipca 2006 roku nie mogą zawierać 6 substancji uznanych za najbardziej szkodliwe. Są to: ołów (oraz związki), rtęć (oraz jej związki), kadm (oraz związki), sześciowartościowy chrom, polibromowane bifenyle oraz polibromowane difenyloetery. Branży materiałów powłokowych dotyczą w zasadzie dwie pozycje: ołów oraz chrom sześciowartościowy.
Komentarze (0)