Aktualności i przegląd rynku

Przygotowanie powierzchni i zastosowanie powlekania

Pierwszym krokiem w odnowie latarni w roku 1982 było czyszczenie piaskiem płyt żeliwnych aż do gołego metalu. Tysiące dziur zostało ręcznie wypełnione szpachlówką będącą mieszanką zmodyfikowanego akrylem cementytu, która to mieszanka została zaprojektowana celem rozprężania i wchodzenia w reakcję z metalem. Na czystą stal położono czerwony wodny akrylowy podkład zawierający pigmenty przeciwkorozyjne, po czym nałożono białą powłokę środkową na bazie tej samej żywicy akrylowej. Następnie położono połyskowe akrylowe warstwy wierzchnie, by odtworzyć historyczną kombinację kolorów: biała farba na dole i czarna na górze. Grubość suchej powłoki wyniosła ogółem około 9 milicali.

Ocena przedsięwzięcia:

Do roku 1993 po stronie północno-zachodniej, gdzie na ogół się zbiera wilgoć, powstała znaczna warstwa pleśni, która obrastała zaciemnioną część latarni. Ponadto warstwy zewnętrzne całkowicie utraciły swą połyskliwość. Tym niemniej po jedenastu latach służby system powlekania pozostał nietknięty i nie zauważono poważniejszych odznak korozji, z wyjątkiem kilku miejsc rdzewienia w punktach stykania się płyt. Żeby przywrócić połysk i usunąć z budowli nieprzyjemną dla oka pleśń, postanowiono na nowo pomalować latarnię w roku 1993. Tym razem przygotowanie powierzchni sprowadzono do minimum. Dokładne czyszczenie z użyciem wybielacza zastosowano po tym jak dla usunięcia pleśni zmyto powierzchnię wodą pod ciśnieniem. Wodny podkład akrylowy nałożono tylko tam, gdzie było to konieczne, następnie wieżę pomalowano farbą wykończeniową kładąc dwie warstwy połyskowego wykończenia wodnego akrylowego; przeciętna grubość suchej warstwy wyniosła 4-6 milicali (0,1-0,15 mm).

Ostatnio latarnia na Hunting Island była kontrolowana w marcu roku 2002. Ogólnie biorąc latarnia jest w świetnym stanie. Na całej powierzchni budowli zauważono tylko kilka plamek rdzy. Dolna biała część z znacznym stopniu wykazała kredowanie, podczas gdy górna część czarna sprawuje się bardzo dobrze, nie tracąc połysku i nie mając kredowania. Na północno-zachodniej stronie ponownie zaczęła się pojawiać w niewielkich ilościach pleśń,którą można bez problemu usunąć za pomocą wody pod ciśnieniem. Dziś, po dwudziestu latach działania wodne powłoki akrylowe nadal chronią latarnię na Hunting Island przed działaniem żywiołów i stanowią estetyczny i przyjemny dla oka obiekt odwiedzany co roku przez ponad milion osób przybywających do Parku Stanowego na Hunting Island. Po 127 latach ten historyczny obiekt zasłużył przynajmniej na to.