Zasada 6 – System odzysku powinien być dostosowany do przewidzianego planu produkcji.
Jak często w naszej malarni będzie zmieniany kolor czy rodzaj stosowanej farby? Odpowiedź na to pytanie ma decydujące znaczenie dla wyboru konstrukcji systemu odzysku. Mamy do dyspozycji dwa podstawowe rozwiązania. Najszerzej są stosowane w Polsce kabiny filtrowe. Przy dużych partiach detali malowanych tą samą farbą jest to rozwiązanie doskonałe, ale dla częstych zmian kolorów niestety nieefektywne. Czyszczenie kabin, wymiana filtrów, konieczność zabezpieczenia oddzielnego zespołu filtrów dla każdego koloru powoduje, że często rezygnacja z odzysku proszku jest tańsza niż ponoszenie kosztu przestojów.
W przypadku częstych zmian kolorów zdecydowanie lepsze są kabiny wyposażone w urządzenia cyklonowe, które w połączeniu z nowoczesnymi systemami czyszczenia kabin proszkowych pozwalają na maksymalizację efektywnego czasu pracy malarni. I znowu istotna uwaga. Tak w przypadku rozwiązań filtrowych jak i cyklonowych bardzo ważna dla wyniku pracy malarni jest jakość zastosowanych rozwiązań konstrukcyjnych, mających zapewnić separację farby proszkowej od zanieczyszczeń w jak najbardziej skuteczny sposób.
Zasada 7 – Rodzaj sprzętu aplikacyjnego określa zakres możliwych do uzyskania powłok proszkowych.
Mamy do wyboru dwie metody ładowania elektrostatycznego farb proszkowych: wysokonapięciową (korona) i trybostatyczną (tribo). Ze względu na fizyczne różnice obu procesów nie są one ze sobą całkowicie zgodne. Metoda wysokonapięciowa korzysta z pola elektrostatycznego powstającego pomiędzy aplikatorem a uziemionym detalem. Farba proszkowa jest tu ładowana głównie w polu elektrostatycznym generowanym pomiędzy aplikatorem a pokrywanym elementem. Metoda trybostatyczna wykorzystuje zdolność materiałów dielektrycznych do zbierania ładunków poprzez tarcie. Wielkość ładunku, jaki uzyskują cząstki farby proszkowej jest wprost proporcjonalna do ich energii kinetycznej. Metoda wysokonapięciowa jest bardziej uniwersalna i może być stosowana do wszystkich dostępnych typów farb proszkowych. Aplikatory wysokonapięciowe są stale udoskonalane a obecny ich poziom techniczny znacznie ogranicza niedogodności procesu napylania związane z istnieniem pola elektrostatycznego czy zbyt dużym ładowaniem farby proszkowej. Metoda trybostatyczna jest tańsza w oprzyrządowaniu, mniej wrażliwa na kłopoty z uziemieniem detali, lecz istnieją znaczne jej ograniczenia przy stosowaniu do aplikacji farb o efektach specjalnych, szczególnie farb metalicznych.
Komentarze (0)