Pierwsze graffiti powstało w Stanach Zjednoczonych na przełomie lat 60.
i 70., gdy na rynku pojawił się flamaster, którym można było mazać po wszystkim.
Pisano na budkach, ścianach i autobusach, najpierw imiona,
potem "ksywki". Nazywało się to "taggiem". Kolejnym przebojem, który
przyczynił się do rozwoju i upowszechnienia graffiti była
farba w spray-u. Łatwość stosowania i wydajność, a przede wszystkim
szybkość aplikacji od razu zaakceptowali graficiarze.
Teraz, niemal wszystkie nasze miasta, na wszystkich kontynentach, wyglądają jak wielka globalna wioska, zabazgrana prawie identycznymi bohomazami, rysunkami (choć niekiedy - trzeba to przyznać - dobrymi) oraz napisami, podpisami, komentarzami politycznymi, sportowymi i wyznaniami uczuć.
Ale można z tą plagą walczyć. Choć walka techniczna jest możliwa, to trzeba przyznać, jest kosztowna. W walce z graffiti, najważniejsze jest ograniczenie samego zjawiska "mazania", przy braku społecznego przyzwolenia dla najmniejszych nawet przejawów graffiti, a także skuteczne karanie złapanych na gorącym uczynku "twórców".
Jeżeli graffiti pojawi się, zanim zdążymy obiekt zabezpieczyć, mamy dwie możliwości go usunięcia. Pierwsza to metoda mechaniczna. Rysunki usuwa się za pomocą specjalnego urządzenia czyszczącego z obiegiem zamkniętym, z wykorzystaniem takich ścierniw jak: wiórki orzecha kokosowego, szklane kuleczki czy korundu o odpowiedniej granulacji. Dzięki zamkniętemu obiegowi nic nie przedostaje się do środowiska i otoczenia (takie właśnie postępowanie jest zgodne z "Rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej" z dnia 14 stycznia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy czyszczeniu powierzchni, malowaniu natryskowym i natryskiwaniu cieplnym (Dz. U. nr 16 z 2004 r.poz. 156).
Farba usuwana z powierzchni betonowej metodą mechaniczną była usunięta wraz z brudem i widoczna była różnica między powierzchnią oczyszczoną a nieczyszczoną, choć graffiti zostało usunięte w całości. Usuwanie graffiti z konstrukcji betonowych zabezpieczonych powłokami ochronnymi również skutkowało uszkodzeniem samej powłoki. Straty grubości sięgały tu maksymalnie 20%.
Komentarze (0)