Przygotowanie powierzchni pod powłoki lakierowe strumieniem wody pod wysokim ciśnieniem
W artykule omówiono dokładnie nową normę PN-EN ISO 8501-4 dotyczącą stanów wyjściowych powierzchni, stopni przygotowania i stopni rdzy nalotowej związanych z czyszczeniem wodą pod wysokim ciśnieniem. Przeanalizowano również przyczyny, dla których w Polsce ta technika przygotowania powierzchni stalowych pod powłoki malarskie stosowana jest w bardzo ograniczonym zakresie. Pokazano zagraniczne przykłady zmechanizowania i zautomatyzowania procesu. Podano zalety oraz wady czyszczenia wodą pod wysokim i bardzo wysokim ciśnieniem.
Proces czyszczenia wodą pod wysokim ciśnieniem znany jest od połowy ubiegłego wieku, jednakże dopiero pod koniec lat dziewięćdziesiątych nastąpił gwałtowny rozwój tej metody przygotowania powierzchni pod pokrycia lakierowe, jako alternatywnej technologii do tradycyjnych metod strumieniowo-ściernych. Było to wynikiem ostrzejszych wymagań dotyczących ochrony środowiska, w tym dopuszczalnego poziomu zapylenia powietrza, ograniczenia stosowania niektórych ścierniw, restrykcyjnych przepisów dotyczących procedur zdejmowania z konstrukcji starych powłok, zawierających toksyczne pigmenty. W ostatnich latach poczyniono znaczne postępy w konstrukcji pomp i dysz. Skonstruowano półautomatyczne i automatyczne głowice, które zapewniają wydajność czyszczenia płaskich powierzchni od kilkudziesięciu do kilkuset metrów kwadratowych na godzinę. Pompy mogą wytwarzać ciśnienie do 350 MPa, proces daje się zmechanizować i zautomatyzować, rozwiązano problem utylizacji zanieczyszczeń. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych opracowano również szereg norm i standardów, pozwalających ocenić czystość stalowej powierzchni, przygotowanej tą metodą. Na początku nowego tysiąclecia metoda czyszczenia wodą pod wysokim ciśnieniem była na tyle atrakcyjna, że szereg armatorów kontraktowało brygady robocze, które w trakcie rejsów prowadziły tą metodą renowację pokryć w zbiornikach balastowych. Technologia oparta jest na wykorzystaniu właściwości tnących strumienia wody o dużej prędkości. Intensywność rozdrobnienia, średnica kropel i ich prędkość zależą od ciśnienia wody i konstrukcji dyszy. Kropelki wody o dużej prędkości, przecinając warstwę zanieczyszczeń, uderzają o podłoże, generując w nim falę naprężeń o wysokiej częstotliwości. W homogenicznym podłożu występuje wówczas erozja, natomiast w heterogenicznym następuje rozwarstwienie i zanieczyszczenia odrywają się od powierzchni stali. W zależności od ciśnienia strumienia wody, konstrukcji dyszy i umiejętności operatora metoda ta może być wykorzystywana do następujących celów:
Komentarze (0)