Odporność korozyjna powłok duplex
Najważniejszą cechą powłoki antykorozyjnej jest jej odporność na działanie środowiska korozyjnego w założonym spektrum warunków eksploatacyjnych. Powłoki duplex łączą w sobie barierową ochronę warstwy lakierniczej oraz protektorowanie powierzchni stali poprzez warstwę cynku. W pracy przedstawiono krótką charakterystykę odporności korozyjnej różnych systemów duplex, które zostały zaprojektowane tak, aby spełnić wymagania trwałej ochrony podłoża w szczególnie agresywnym otoczeniu.
W ostatnich latach systemy duplex są coraz powszechniej stosowane jako zabezpieczenia korozyjne blach narażonych na oddziaływanie atmosfery przemysłowej. Ich duża popularność związana jest z korzystnym zestawieniem trwałości powłoki oraz wymaganych kosztów przygotowania pokrycia i jego późniejszej eksploatacji na chronionym obiekcie. Pomimo bardziej skomplikowanego procesu wytwarzania, dzięki jednoczesnemu zastosowaniu powłok cynkowych i lakierowych uzyskuje się lepsze właściwości ochronne niż w przypadku osobnego stosowania tych technologii. Powłoki kompleksowe traktowane sumarycznie są 1,5 od 2,7 razy trwalsze niż powłoki cynkowe i lakiernicze w zależności od agresywności środowiska i zastosowanych wyrobów lakierowych [1]. Przedłużenie okresu odporności korozyjnej powłoki określane jest mianem efektu synergicznego i jest wynikiem wzajemnego uzupełniania się właściwości materiałów metalicznych i polimerowych [2,3]. Przyczyny tego zjawiska zostaną omówione poniżej.
Odporność korozyjna powłok duplex
Właściwości antykorozyjne powłok duplex są określone przez trwałość barierowej ochrony materiału organicznego oraz skuteczność barierowej i protektorowej ochrony stalowego podłoża poprzez cynk. Do malowania cynku zgodnie z normą PN-EN ISO 12944-5 zalecane są obecnie następujące wyroby lakierowe [4]:
- farby poliwinylowe
- farby akrylowe (wodne lub rozpuszczalnikowe)
- farby epoksydowe utwardzane poliaminami
- farby poliuretanowe (wodne lub rozpuszczalnikowe)
- farby epoksydowo-poliuretanowe- farby proszkowe
Rys. 1. Wygląd powierzchni powłoki A po badaniu korozyjnym przyspieszonym w obojętnej mgle solnej, odpowiednio po 360 i 500 godzinach trwania testu. [9]
Komentarze (0)