Aktualności i przegląd rynku

• aktywowanie zestawów do napylania przy włączonej wentylacji mechanicznej (przy braku wentylacji mechanicznej włączenie zestawu do napylania nie powinno być możliwe),

• ograniczanie ekstremalnej wydajności zestawów do napylania (optymalizacja ilości farby proszkowej emitowanej w trakcie napylania),

• optymalizacja wymiarów i kształtów przedmiotu obrabianego.

Sprawdzenie zapewnienia skuteczności wentylacji

Podstawą zapewniania skuteczności wentylacji w trakcie napylania jest optymalizacja ilości emitowanej farby proszkowej, z uwzględnieniem prawdopodobnych stanów awaryjnych. Kontrola okresowa wykonywana jest przez dozór poprzez sprawdzenie skuteczności wentylacji i/lub pomiary. Polega na umieszczeniu urządzenia do wytwarzania dymu w otworach technologicznych kabiny napylania i sprawdzeniu, czy wentylacja mechaniczna wciąga dym do jej wnętrza. Ponadto okresowej kontroli wzrokowej należy poddać szczelność przewodów do transportu farby proszkowej.

Reklama

We wnętrzu kabiny w trakcie napylania prawdopodobieństwo występowania pyłowej atmosfery wybuchowej jest większe od zera, jak również w najbliższym sąsiedztwie otworów technologicznych oraz we wnętrzu instalacji. W trakcie napylania powinno dążyć się do minimalizowania wielkości przestrzeni zagrożonej wybuchem szczególnie wokół otworów technologicznych. Długotrwałe napylanie powoduje wzrost ilości farby proszkowej niezwiązanej, która osiadła na ściankach wewnętrznych kabiny. To zjawisko podwyższa znacznie prawdopodobieństwo występowania pyłowej atmosfery wybuchowej.

Identyfikacja źródła emisji farby proszkowej

Charakterystyka stosowanej farby proszkowej dotycząca jej parametrów zapalności i wybuchowości powinna być udostępniona w dokumentach załączanych przez producenta. Mając do dyspozycji wartości tych parametrów określanych przez producenta farby proszkowej zgodnie z odpowiednimi normami, należy w ocenie ryzyka uwzględnić możliwość zmian w charakterystyce farby proszkowej na skutek wielokrotnego użycia w trakcie napylania niezwiązanych cząstek farby proszkowej, szczególnie uwzględnienie zmian rozkładu granulometrycznego. Pierwotnym źródłem emisji farby proszkowej w trakcie napylania jest miejsce wylotu z pistoletu, z którego jest ona emitowana do powietrza. Tak zidentyfikowane pierwotne źródło emisji wytwarza obłoki farby proszkowej w długich okresach czasu bądź często. Pojemniki pyłu (zbiorniki, instalacje pyłowe lub ich części) mogą stanowić źródła emisji farby proszkowej do otoczenia. Im wyższe jest ciśnienie wewnątrz pojemników, tym większa będzie wydajność emisji. Inne czynniki wpływające na wydajność emisji, to: rozdrobnienie i wilgotność pyłu, prędkość transportowa (w instalacjach) oraz prędkość opadania pyłu w powietrzu nieruchomym. Wtórnym źródłem emisji farby proszkowej są osiadłe warstwy niezwiązanej farby proszkowej znajdujące się we wnętrzu kabiny. W miejscach osiadania i gromadzenia warstw farby proszkowej może tworzyć się w krótkich okresach czasu bądź chwilowo pyłowa atmosfera wybuchowa. Jest to szczególnie ważne w kabinach napylania, w których występuje ruch powietrza. Bierze się pod uwagę normalne warunki pracy, jak również możliwość uszkodzenia instalacji. W przypadku instalacji pracujących na podciśnieniu, prawdopodobieństwo emisji farby proszkowej do otoczenia jest raczej małe.

wiechula@gig.katowice.pl