Aktualności i przegląd rynku

Poniżej przedstawiono wartość emisji substancji organicznych przeliczona na 1 kg farby proszkowej.

Poliestrowo-epoksydowa 1

• Ksylen 12 mg/kg

• Difenyloetanodion 85 mg/kg

• N,N dioktylo-1-oktano amina 349 mg/kg

• 2-Etyloheksanal 43 mg/kg

Poliestrowo-epoksydowa 2

• Ksylen 2 mg/kg

• Difenyloetanodion 80 mg/kg

• N,N dioktylo-1-oktano amina 130 mg/kg

• 2-Etyloheksanal 23 mg/kg

Poliestrowa 1

• Ksylen 2 mg/kg

• Tributyloamina 5 mg/kg

• Dibutylohydroksytoluen ślady

• Fosforan trifenylu ślady

• Bis(2-etyloheksylo)ftalan b. dużo, ok. 20 000 mg/kg

Poliestrowa 2

• Difenyloetanodion 54 mg/kg

• Tributyloamina 340 mg/kg

• 2-Etyloheksanal 5 mg/kg

Poliestrowa 3

• Difenyloetanodion 85 mg/kg

• Tributyloamina 740 mg/kg

• 2-Etyloheksanal 43 mg/kg

Reklama

• Ksylen 2 mg/kg

• Difenyloetanodion 85 mg/kg

• Tributyloamina 35 mg/kg

• 2-Etyloheksanal 15 mg/kg

• Fosforan trietylu ślady

• Bis(2-etyloheksylo)ftalan niewielka ilość ok. 60 mg/kg

Poliestrowa 5

• Ksylen 4 mg/kg

• Difenyloetanodion 70 mg/kg

• Tributyloamina 7 mg/kg

• 2-Etyloheksanal 11 mg/kg

Poliestrowo-epoksydowa 3

• Ksylen 6 mg/kg

• Difenyloetanodion 45 mg/kg

• 2-Etyloheksanal 10 mg/kg

Wnioski

Analiza stężeń substancji szkodliwych emitowanych przy stosowaniu farb wodorozcieńczalnych i utwardzania farb proszkowych składa się z dwóch etapów. W pierwszym etapie należy, na podstawie próbek pobranych w miejscach przewidywanego występowania wysokich stężeń emitowanych substancji, dokonać analizy jakościowej. Analizę tę przeprowadza się z próbek pobranych na rurki z węglem aktywnym, wyekstrahowaniu zaadsorbowanych substancji i analizie chromatograficznej z wykorzystaniem spektrometru masowego jako detektora. Po etapie identyfikacji należy zgromadzić odpowiednie wzorce, sporządzić krzywe wzorcowe i zgodnie z metodyką podaną w normie PN-Z-04008-7:2002 ze zmianami Az1:2004 pobrać próbki, wykonać oznaczenia metodą chromatografii gazowej (w tym przypadku korzystnie jest stosować detektor płomieniowo-jonizacyjny) i obliczyć średnie stężenie ważone dla zmiany roboczej i oszacować narażenie łączne. Wykonane przykładowe pomiary w dwóch malarniach proszkowych wykazały, że pracownicy narażeni są na stężenia lotnych substancji emitowanych w procesie utwardzania. Trudnolotne substancje, wykrywane u źródła emisji, osiadają na chłodniejszych powierzchniach pieców i w powietrzu występują na bardzo niskich poziomach, zazwyczaj poniżej progu oznaczalności. Wielkość narażenia na substancje emitowane w trakcie utwardzania powłoki nie przekraczała wartości dopuszczalnych i zawarta była w granicach 0,01 – 0,5 narażenia łącznego. Przy napylaniu stwierdzono natomiast bardzo wysokie stężenia pyłu wynoszące od 100 mg/m3 do 3 500 mg/m3.