Aktualności i przegląd rynku

Moje obowiązki w świetle rozporządzenia REACH – część I

Producent, importer, stosujący, dalszy użytkownik, dystrybutor, wyłączny przedstawiciel – wiele podmiotów, ale jeden REACH!! A kim „Ja” jestem? To podstawowe pytanie, jakie należy sobie zadąć, aby odnaleźć się w gąszczu artykułów Rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 REACH. Rozporządzenie REACH dokonuje rozróżnienia pomiędzy kilkoma rolami w łańcuchu dostaw substancji w ich postaci własnej, jako składnika preparatów lub zawartej w wyrobach, związanymi z działalnością przedsiębiorstwa. Obowiązki wobec REACH uzależnione są od Państwa roli. Na podstawie art. 3 wyżej wymienionego rozporządzenia przedstawię Państwu definicje podmiotów zaangażowanych w nowe prawo chemiczne. Producent oznacza osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę na terytorium Wspólnoty, wytwarzającą substancję na terytorium Wspólnoty. Może by producent substancji, producent preparatu oraz producent wyrobu, ale każdy z wymienionych podmiotów ma inne obowiązki i w świetle nowego prawa staje się innym podmiotem. Producent substancji to podstawowe ogniwo. Jest on odpowiedzialny za rejestrację substancji, przeprowadzenie badań, przygotowanie dokumentacji do celów rejestracji oraz dokumentów krążących w dół łańcucha dostaw. Producent wyrobu oznacza osobę fizyczną lub prawną wytwarzającą lub składającą wyrób we Wspólnocie. A czym jest wyrób - oznacza przedmiot, który podczas produkcji otrzymuje określony kształt, powierzchnię, konstrukcję lub wygląd zewnętrzny, co decyduje o jego funkcji w stopniu większym niż jego skład chemiczny. Producent preparatu w rozumieniu rozporządzenia REACH to dalszy użytkownik. A dalszy użytkownik oznacza osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę na terytorium Wspólnoty i niebędącą producentem ani importerem, która używa substancji w jej postaci własnej lub jako składnika preparatu, podczas prowadzonej przez siebie działalności przemysłowej lub innej działalności zawodowej. Stosujący substancje lub preparat chemiczny w myśl wyżej wymienionej definicji staje się dalszym użytkownikiem. Dystrybutor ani konsument nie są uważani za dalszych użytkowników. Dystrybutor oznacza osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę na terytorium Wspólnoty, w tym osobę prowadzącą handel detaliczny, która wyłącznie magazynuje oraz wprowadza do obrotu substancję w jej postaci własnej lub jako składnik preparatu, udostępniając ją stronom trzecim. Ważnym ogniwem handlu Wspólnotowego jest importer, czyli osoba fizyczna lub prawna mająca siedzibę na terytorium Wspólnoty i odpowiedzialna za fizyczne wprowadzenie produktu na obszar celny Wspólnoty. Produktem może być czysta substancja, preparat lub wyrób. Z importem wiąże się również wyłączny przedstawiciel, czyli osoba fizyczna lub prawna ustanowiona przez producenta spoza terenu Wspólnoty, na której ciążą obowiązki związane z przygotowaniem dokumentacji oraz dokonaniem rejestracji wprowadzanej do obrotu substancji. Po określeniu swojego miejsca w świetle rozporządzenia REACH, należy spojrzeć na strukturę technologiczną działalności, czyli ilości produkowanych, importowanych lub dystrybuowanych substancji oraz na zagrożenie wynikające z ich właściwości. Dlaczego to takie ważne? Ilości substancji związane są z przedziałami wyznaczonymi przez ustawodawcę, czyli granica 1 tony, poniżej której nie ma obowiązku rejestracji, oraz wielkości równe 10, 100 i 1000 ton wyznaczające granice przedziałów, na których opiera się rozporządzenie REACH. Znając już ilości substancji, z jaką mamy do czynienia, w dalszej kolejności należy spojrzeć na jej właściwości. Rozporządzenie REACH zakłada różne wymogi dla różnych substancji. Zdecydowanie najostrzej podchodzi do substancji stwarzających największe ryzyko, czyli np.: CMR kategorii 1 i 2, substancji PBT i vPvB , substancji zaburzające gospodarkę hormonalną organizmu oraz substancji niebezpieczne dla środowiska sklasyfikowanych jako działające bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym (N, R50/53). Są również substancje wyłączone spod rozporządzenia REACH w całości lub części jego przepisów. Należą do tej grupy substancje wymienione w art. 2 i są to np.: polimery, substancje radioaktywne, odpady, substancje znajdujące się pod nadzorem celnym, substancje stwarzające minimalne ryzyko (załącznik IV) oraz substancje naturalne (załącznik V). Analizy według wyżej wymienionych trzech kroków należy dokonać dla każdej substancji, z którą Państwo mają do czynienia w ramach prowadzenia własnej działalności zawodowej. Z przeprowadzonych badań wynika, że większość przedsiębiorców działających w branży chemicznej spełnia role kilku podmiotów w łańcuchu dostaw. To powoduje pewne zamieszanie, gdyż jeden podmiot - według rozporządzenia REACH - będzie musiał spełniać obowiązki kilku grup. Przykład: Produkują Państwo farbę proszkową, a zarazem prowadzą Państwo dystrybucję farb innej firmy. Dla farby nie ma rejestracji, ale dla substancji wchodzących w jej skład rejestracja może być obowiązkowa. Przeanalizujmy produkcje farby – kto rejestruje substancje składowe? – Dystrybutor będący producentem, jeżeli działa na terenie UE?, Importer, który sprowadza substancje na teren UE? Lub Państwo, jeżeli dla własnych potrzeb sprowadzają Państwo substancje do produkcji spoza terenu Wspólnoty. Należy się zastanowić czy Państwa dostawca spoza UE nie wyznaczył wyłącznego przedstawiciela lub nie działa importer na terenie UE. Jeżeli nie ma innych podmiotów zajmujących się handlem daną substancją, muszą Państwo spełnić obowiązki rejestrującego, jeżeli są inne podmioty - będą Państwo spełniać obowiązki dalszego użytkownika.

Reklama

www.chemiakonsulting.pl

Obowiązki każdej grupy podmiotów prześledzimy w kolejnych częściach artykułu:

Część 2 - Obowiązki producentów, importerów, wyłącznych przedstawicieli

Cześć 3 - Obowiązki dystrybutorów, dalszych użytkowników

Cześć 4 - Podsumowanie i priorytety działania