Aby otrzymać przejrzyste, graficzne przedstawienie wartości kolorów, należy przeliczyć znormalizowane wartości barw X, Y, Z na częściowe znormalizowane wartości farb x, y, z.
Przykład:
X = 20; Y = 35; Z = 45
Suma X + Y + Z = 10 + 35 + 45 = 100
x = X/X + Y + Z = 20/100 = 0,2
y = Y/X + Y + Z = 35/100 = 0,35
Ponieważ z = 1 - x - y nie zachodzi konieczność dalszych obliczeń. Więcej powiedzą nam dane y i x. Jako trzecia liczba poszukiwana jest jasność koloru - pozwala ona bowiem zdefiniować barwę jako całość.
Ponieważ normalna krzywa spektralna Y odpowiada standardowej czułości na jasność ludzkiego oka, dana Y służy jednocześnie do określania jasności. Dane opisujące barwę to zatem x, y, z.
Do graficznego przedstawienia ww. danych wybrano trójkąt zawierający barwy występujące w naturze.
Na brzegach umieszczono barwy wysoko wysycone, w środku barwy bledsze z wyraźną dominantą szarości. To dwuwymiarowe przedstawienie obrazuje jedynie dwie wartości: x i y, a nie pokazuje nam wartości jasności barwy Y. Tę wartość należałoby pokazać jako prostą przechodzącą przez środek trójkąta barw od punktu 0,0.
System CIE ma wiele zalet. Jedną z nich jest jego wysoka matematyczna dokładność. Wadą jest jednak to, że duże odległości (w sensie matematycznym) na trójkącie barw są małe dla ludzkiego oka i często niezauważalne, pomimo dużych różnic w obliczeniach.
W miarę upływu czasu opracowano nową formułę transformacji systemu X, Y, Z, po to by był on bardziej stabilny wizualnie.
Nowy, tzw. system CIELAB posługuje się danymi L, a i b, które można przeliczyć na znormowane wartości X, Y, Z.
Obrazek drugi pokazuje nam dwie proste: a oraz b, przecinające się w tzw. punkcie bezbarwnym - szarym lub białym (zależnie od poziomu jasności). Trzecią osią i wartością jasności jest oś L stojąca pod kątem prostym do powierzchni utworzonej przez proste a i b. Wartością barwy jest kąt h podawany w stopniach. Odległość punktu pomiarowego od punktu bezbarwnego oznacza siłę barwy C. Wyraża więc on - przy danej jasności - czystość i rodzaj barwy.
Kolor można oznaczyć jedną z dwóch metod: poprzez koordynaty L, a, b lub L, C, h.
Określanie kolorów za pomocą wartości barwy h oraz siły barwy c powinno przychodzić nam łatwiej niż za pomocą koordynat a i b, które zazwyczaj nadają się do oznaczania szarych i mało wyrazistych barw. W każdym jednak przypadku L oznacza jasność.
Parametr L określamy od 0 (dla czerni) do 100 (dla bieli), a parametry a i b zwierają się w przedziale od -80 do 80. Dzięki przejrzystości systemu CIELAB, można zauważyć, że takie same odległości geometryczne odpowiadają takim samym różnicą kolorów.
Komentarze (0)