Rys. 6. Schemat membrany aneksyjnej.
A to dlatego, że spadek napięcia w używanym w procesach przemysłowych, elektrolicie jest dużo większy niż spadek napięcia na membranie, głównie ze względu na jej minimalną grubość. Membrany używane do procesów elektroforezy, oprócz odpowiednich właściwości elektrochemicznych, muszą posiadać znaczną trwałość mechaniczną i chemiczną. Wymaganie podwyższonej trwałości mechanicznej membrany przy utrzymaniu pierwotnych właściwości elektrochemicznych osiągnięto przede wszystkim w zespołach tubowych EFC. Dowieść tego można koniecznością wyprodukowania membrany o cylindrycznym kształcie, który jest następnie utrwalany, a po tzw. spęcznianiu, membrana zostaje doprowadzona do stanu roboczego. Obecni producenci czy dystrybutorzy zespołów tubowych EFC korzystają z różnych sposobów przygotowania cylindrycznego kształtu membrany, które najczęściej wywodzą się z klasycznego arkusza. Stosowanie różnego rodzaju klejów czy kitów do nadania cylindrycznego kształtu membranie, jak również instalowanie różnego rodzaju listew ściągających należy zaliczyć do dość ryzykownych i niewłaściwych rozwiązań. Z reguły takie metody nie gwarantują dostatecznej wytrzymałości i szczelności danego złącza membranowego, co wpływa na ogólną trwałość zespołu, a ponadto generują ryzyko uwalniania się dodatkowych substancji do kąpieli technologicznej. Takie złącza nie są również elektromechanicznie aktywne, co wymaga konieczność właściwej ich orientacji kierunkowej przy instalowaniu do wanny technologicznej. Znacznie bardziej efektywne są takie technologie produkcyjne, które pozwalają uzyskiwanie kształtu cylindrycznego membran bez użycia jakichkolwiek dodatków łączących, technologie produkcji membran bez szwów aktywnych elektrochemicznie na całej powierzchni. Z punktu widzenia trwałości chemicznej membrany aneksyjne przede wszystkim muszą być odporne na farby rozcieńczane wodą, na kwasy organiczne (kwas mrówkowy, kwas octowy), które są podstawą anolitu oraz na działanie różnych innych substancji, używanych w instalacji obiegowej anolitu (bio oczyszczaczy, HNO3 itd.), jak również dodawanych do kąpieli.
Niewątpliwie tak wysokie wymagania stawiane materiałom na membrany może spełnić tylko niewiele firm na świecie, które zajmują się ich produkcją. Do nich można zaliczyć spółkę akcyjną MEGA a.s., której specjaliści w ramach realizacji programów badawczych zdołali zwinąć i wprowadzić do produkcji omawianą tu membranę jonowymienną, oznaczoną jako RALEX AMH5E-HD, jak również opracowali własną technologię przygotowania membrany cylindrycznej. Projekt badawczy, wspierany przez Ministerstwo Przemysłu i Handlu Republiki Czeskiej został rozpoczęty w 1999 roku a realizacja przemysłowa produktu końcowego nastąpiła już na początku 2001 roku. Dziś dysponujemy bogatym doświadczeniem przemysłowym, które stanowi podstawę ciągłego wdrażania innowacji do wytwarzanych produktów.
Komentarze (0)