Farby proszkowe zyskują szybko na znaczeniu. Rosną możliwości malowania farbami proszkowymi. Coraz więcej materiałów trudno malowanych tym rodzajem farb zaczynamy malować pokonując trudności, na jakie napotykali prekursorzy farb proszkowych. Jest to związane z rozwojem farb proszkowych i ciągłymi badaniami umożliwiającymi pokonywanie barier.
Jednym z problemów związanym z malowaniem farbami proszkowymi jest kwestia odgazowania powłoki lakierniczej tak, aby uniknąć efektu igłowania (ang. pinholing). Powłoka proszkowa tworzy się zazwyczaj w ciągu 10-15 minut podczas utwardzania w piecu w temperaturach 160-200°C. W tym czasie farba proszkowa ulega stopieniu, rozlaniu oraz utwardzeniu. Jest to czas bardzo krótki, wymagający odpowiedniej receptury farby tak, aby powstała powłoka była bez wad. W przypadku malowania farbami proszkowymi różnych powierzchni, należy zwrócić uwagę na malowanie powierzchni ocynkowanych. Jednym z głównych problemów podczas malowania powłok ocynkowanych są kłopoty z igłowaniem. Wynika to z charakterystyki powłoki cynkowej często porowatej, z której podczas utwardzania farby proszkowej wydostają się pewne ilości części lotnych powodując wady powłoki – igłowanie.
Ocynk jest to powłoka cynku nakładana na elementy stalowe w celu poprawienia odporności na korozję i warunki pogodowe. Z tego względu cynkowane elementy są najczęściej przeznaczone do użytkowania na zewnątrz pomieszczeń. Powłokę ocynku uzyskujemy głównie dwoma sposobami: metodą elektrolityczną lub poprzez tzw. ocynk ogniowy.
Fot. Defekt powłoki malarskiej - igłowanie
EZ – ocynk elektrolityczny
to elektrocynkowanie (po wytworzeniu wyrobu). Elementy ze stali surowej są oczyszczane i zanurzane w elektrolicie zawierającym cynk. Przepływ prądu elektrycznego powoduje osadzanie się na powierzchni stalowej warstwy cynkowej. W ten sposób uzyskuje się powierzchnię gładką i szarą, mniej lub bardziej połyskującą, w zależności od stężenia pH w kąpieli elektrolitycznej. Zarówno kolor, jak i jaskrawość ocynku nie mają żadnego wpływu na odporność powłoki antykorozyjnej. Ten typ powłoki jest zalecany do instalacji wewnętrznych, zwłaszcza w budynkach użyteczności publicznej lub w warunkach zewnętrznych mało agresywnych. W metodzie elektrolitycznej uzyskany ocynk posiada powłokę bardziej „gładką”, a co za tym idzie – z mniejszą możliwością ulatniania się substancji lotnych.
GC – ocynk ogniowy
to cynkowanie na gorąco (po wytworzeniu wyrobu). Elementy i akcesoria produkowane ze stali po uformowaniu i zgrzaniu, a następnie po odtłuszczeniu i oczyszczeniu, są zanurzane w stopie cynku. W ten sposób uzyskuje się powierzchnię jasnoszarą, lekko chropowatą. Proces ten jest co prawda stosunkowo uciążliwy, ale pozwala uzyskać wyroby odpowiednio zabezpieczone do pracy w środowiskach, w których przedmioty metalowe są szczególnie narażone na korozję. Warto zwrócić uwagę, że białe ślady powstałe w wyniku tworzenia się wodorotlenku cynkowo-węglowego na powierzchni nie mają żadnego wpływu na stopień ochrony galwanicznej przed korozją.
Komentarze (1)