Efekty eksploatacyjne podczas stosowania śrutów staliwnych niskowęglowych
Pozytywny wpływ śrutu niskowęglowego na koszty eksploatacji oczyszczarek przebadano w DOZAMECIE z Nowej Soli, produkującego oczyszczarki do oczyszczania odlewów, na przykładzie obserwacji zużywania się łopatek kół rzutowych wyrzucających ścierniwo na powierzchnię oczyszczaną. Stwierdzono, że: zużycie łopatek wirnika rzutowego jest wprost proporcjonalne do ilości wyrzucanego śrutu przypadającego na jedną łopatkę w jednostce czasu rzeczywistego pracy oczyszczarki i odwrotnie proporcjonalne do ilości łopatek koła rzutowego oraz kwadratu prędkości kątowej wirnika rzutowego (prędkości obrotowej), rodzaju stosowanego śrutu i jego jakości (trwałości i rodzaju śrutu) nieposiadania wad (kształtu, pęknięć skurczowych i pustych przestrzeni) oraz ostrych krawędzi. Istotny wpływ na trwałość łopatek posiada też stan technicznego oczyszczarki (sprawności pracy separatora zanieczyszczeń śrutu, braku zapylenia separatora i kolektora pyłów) oraz dobre skoordynowanie pracy separatora z układem filtrowentylacyjnym. Wszystkie badania przeprowadzano zachowując jednakowe parametry pracy koła rzutowego i stwierdzono, że trwałość łopatek przy stosowaniu wysokiej jakości śrutów wysokowęglowych jest około 30 % niższa niż przy śrucie niskowęglowym a przy śrutach ciętych z drutu dużo niższa. Badania wykazały też negatywny wpływ wzrostu zanieczyszczenia śrutu piaskiem kwarcowym z ilości 1 % wagowego do 1,5 – 2 %, co powoduje obniżenie trwałości łopatek o 80 -100%.
Marek Marcinkowski
Komentarze (0)