Istnieje praktycznie niezliczona ilość kombinacji wykorzystania wapna z domieszkami szlamu:
- W wyniku dalszej przeróbki wapna z domieszkami szlamów może powstać beton, wystarczy dodać tylko krzemionki i stanowi to już 85 proc. gotowej masy. Można dodawać jeszcze różne domieszki, np. muszelki, kamienie, margiel itp.
- Szlam można zmieszać z asfaltem, tworząc ciekawe bitumiczne nawierzchnie drogowe, asfalt zmieszany z uwodnionym wapnem z dodatkiem szlamu ma lepszą przyczepność do kruszywa (rys. 7).
- Można zmieszać z klinkierem powstałym w piecu cementowym opalanym także osuszonym szlamem lakierniczym.
- Można także dodawać nie osuszonego szlamu do gipsu w celu uzyskania tynku. Szlam stanowi wtedy jedyne źródło wody.
- Możliwe są także kompozycje z innymi materiałami, na przykład z popiołami pochodzącymi ze spalania szlamów lakierniczych wraz z innymi zanieczyszczeniami.
Rys. 8. Nawierzchnia asfaltowa.
Podsumowanie
W Polsce nie stosuje się zróżnicowanych metod utylizacji odpadów polakierniczych. Nie można uzyskać informacji o tym, co dzieje się ze szlamem lakierniczym powstającym w lakierniach przemysłowych, jak i mniejszych przedsiębiorstwach. W wielu przypadkach metoda ich unieszkodliwiania to wywożenie na składowiska. Główny producent odpadów lakierniczych, czyli tyska fabryka Fiata, oddaje swoje odpady lakierniczce firmie Sarpi Dąbrowa Górnicza. Tam szlamy przechodzą szczegółowe badania laboratoryjne w celu ustalenia wkładu do pieca, w którym ulegają one spaleniu. Dzięki temu możliwe jest bezpieczne zutylizowanie powstałych tam odpadów, jak również odzyskanie energii i ciepła, które zawracane są do odpowiednich procesów w spalarni. Gdyby wielkie lakiernie czy fabryki samochodów zdecydowały się na zainstalowanie własnego systemu pozwalającego na spalanie odpadów, energię można by zawracać do procesu lakierowania, natomiast ciepło uzyskane można by zużyć do procesów suszenia czy też ogrzewania.
