
bardzo znacznej odporności na ścieranie
• koło rzutowe (5) wykonane z
odpornych na ścieranie materiałów, najczęściej obrabianych cieplnie blach
stopowych
• łopatki rzutowe (4) w ilości 8 sztuk, zamocowane między
tarczami koła rzutowego. Łopatki wykonywane są z materiałów szczególnie
odpornych na ścieranie. Najczęściej jest to żeliwo stopowe o znacznej zawartości
chromu. Twardość obrobionych cieplnie łopatek nie jest z reguły niższa od 64 HRC
• tuleja regulacyjna (3) wykonywana najczęściej z tego samego żeliwa
stopowego jak łopatki rzutowe
• wirniczek rozdzielczy (2) połączony z
wałem silnika napędowego. Wirniczek, podobnie jak tuleja i łopatki rzutowe,
wykonywany jest z materiałów szczególnie odpornych na ścieranie o twardości z
reguły nie mniejszej jak 64 HRC
• silnik napędowy wirnika (8). Silnik ten jest w wykonaniu specjalnym o
pogrubionym wale napędowym i wz¬mo¬c¬nionym łożyskowaniu.
Działanie
wirnika rzutowego jest następujące:
śrut podawany jest w sposób
Rys. 4. Zasada działania wirnika rzutowego z mechanicznym rozdziałem i przyspieszaniem śrutu |
zmienia kierunek przepływu śrutu, nadaje ziarnom śrutu wstępnego przyspieszenia
i poprzez okienko wylotowe w tulei regulacyjnej (3) podaje śrut porcjami na
łopatki rzutowe (4). Łopatki rzutowe nadają ziarnom śrutu prędkości robocze i
wyrzucają porcje śrutu ściśle ustaloną strugą na oczyszczane powierzchnie. Do
regulacji usytuowania strugi śrutu względem oczyszczanych powierzchni służy
tuleja regulacyjna (3). Regulacja odbywa się poprzez zmianę położenia okienkatulei.
Kształt strugi, wielkości wymiarowe strugi i koncentracja ziaren
śrutu są wielkościami charakterystycznymi dla określonego wirnika rzutowego. Dla
efektów wirnikowej obróbki strumieniowo-ściernej bardzo istotną wielkością jest
prędkość wylotowa śrutu z wirnika.
Do oczyszczania przedmiotów stalowych
oraz odlewów żeliwnych i staliwnych stosowana prędkość wylotowa śrutu zawiera
się z reguły w granicach 70-80 m/s. Stosowanie prędkości wylotowych mniejszych
od 70 m/s wydłuża nadmierne czas obróbki i z reguły nie daje pożądanych efektów.
Natomiast prędkość wylotowa śrutu większa od 80 m/s zwiększa intensywność
obróbki, lecz nie równoważy ona zwiększenia kosztów obróbki poprzez wyraźny
wzrost zużycia energii elektrycznej i części wirnika, głównie łopatek iwirniczków. Powoduje to, że stosowanie prędkości wylotowych śrutu większych od
80 m/s jest z reguły nieuzasadnione...