Wsteczna jonizacja
Wsteczna jonizacja pojawia się wtedy, gdy pole elektrostatyczne na powierzchni pokrywanego detalu osiąga stan, w którym zaczyna się jonizować powietrze pod napyloną warstwą farby proszkowej. Ilość dostarczanego ładunku nie może być odebrana przez uziemienie, a uwalniane jony utrudniają dalsze osiadanie proszku. Skutkiem wstecznej jonizacji jest powstawanie wad gotowej powłoki. Najczęstszymi przyczynami występowania problemu są:
- niedostateczne uziemienie
- zbyt duże ładowanie farby
- zbyt mała odległość aplikatora od pokrywanego detalu
- za duża grubość napylanej warstwy proszku
- malowanie wielowarstwowe (dielektryczne własności istniejących warstw utrudniają właściwy odbiór ładunków podczas nakładania kolejnych)
Jeśli postępujemy zgodnie z ogólnymi zaleceniami dotyczącymi nakładania powłok proszkowych, powinniśmy uniknąć większości zagrożeń. Spośród różnych przyczyn niepowodzeń w malowaniu zdecydowanie największe pole do działania pozostawia aplikacja farb proszkowych. O ile jakość stosowanej farby proszkowej jest jedynie wynikiem naszego wyboru, a przygotowanie powierzchni i utwardzanie powłoki bazują na jasnych zasadach, o tyle na sam proces malowania ma wpływ wiele czynników zależnych od nas.
Problemy z podawaniem proszku
Wiele niepowodzeń w malowaniu proszkowym jest ściśle związanych z problemami podawania farby do napylania. Proszek nie jest wdzięcznym medium do transportu w instalacjach pneumatycznych i dlatego, pomimo stale udoskonalanych systemów zasilających urządzenia aplikacyjne, ta sfera nadal przysparza wiele problemów. Zdecydowana większość malarni stosuje rozwiązania podawania proszku oparte na zbiornikach fluidyzacyjnych i systemach eżektorowych. Ich właściwa obsługa i konserwacja ma kapitalne znaczenie dla jakości uzyskiwanych powłok. W tego typu malarniach najbardziej popularne problemy związane z systemem zasilania proszkiem to między innymi:
- Podawanie pulsacyjne
Komentarze (0)