Aktualności i przegląd rynku

Istotnym czynnikiem przy wyborze środka jest miejsce eksploatacji impregnowanego drewna tzn. wewnątrz czy zewnątrz budynków. Drewno przeznaczone do użytkowania na zewnątrz budynków (klasa 3 i 4) impregnować należy preparatem, który nie jest wymywalny. Drewno konstrukcyjne, zabezpieczone w klasach 1 i 2, nie jest przewidziane do stosowania na zewnątrz, jednak w trakcie magazynowania i montażu wystawione jest na działanie czynników atmosferycznych.

Powierzchniowe zabezpieczenie drewna

Podstawowym zadaniem wyrobów lakierowych do malowania drewna jest nadanie im odpowiednich właściwości wytrzymałościowych i dekoracyjnych, czyli utworzenie powłoki ochronno-dekoracyjnej.

Ze względu na miejsce zastosowania, dzieli się je na wyroby przeznaczone do malowania wewnątrz lub na zewnątrz budynków.

Wyroby lakierowe można klasyfikować według kryteriów takich jak: o rodzaj rozpuszczalnika (rozpuszczalnikowe i wodorozcieńczalne), o funkcja w warstwach powłok (nawierzchniowe, gruntujące, podkładowe, szpachlówki, impregnaty), o czas schnięcia (wyroby szybkoo i długo schnące), o sposób nakładania (natrysk i ręczne nakładanie: pędzel, wałek), o przeznaczenie materiału (np. na stal, drewno, ścianę), o wygląd powierzchni (wyroby pigmentowane: emalie, farby; wyroby nie kryjące: lakiery bezbarwne, bejce), o szczególne właściwości (np. farby przeciwrdzewne, ogniochronne).

Wśród wyrobów lakierowych do powierzchniowego zabezpieczania drewna można znaleźć wyroby odpowiadające każdemu z tych kryteriów. Są to wyroby występujące pod nazwami: impregnaty, lazury, lakiery, farby i emalie. Wyroby te można stosować samodzielne lub w zestawach (np. impregnat + farba podkładowa + emalia nawierzchniowa).

Dobranie odpowiedniego wyrobu i/lub zestawu uwzględniającego warunki eksploatacji malowanego drewna (np. wewnątrz lub na zewnątrz budynków), pozwoli na przedłużenie trwałości użytkowej drewna i jego walorów estetycznych.

Rynek oferuje całą gamę tego typu wyrobów zarówno producentów krajowych, jak i zagranicznych, różniących się nie tylko ceną, ale również i właściwościami dekoracyjno-ochronnymi.

Oprócz prawidłowego doboru wyrobu lakierowego, istotne jest właściwe jego nałożenie na malowany element drewniany lub drewnopochodny. Ważną sprawą jest konieczność czytania instrukcji umieszczonych na fabrycznych opakowaniach. Producenci określają w nich optymalny sposób użycia, stosowania odpowiednich rozcieńczalników i rozpuszczalników, wskazówki bhp itp.

Powierzchniowe malowanie drewna składa się z kilku faz: o przygotowanie podłoża np. usunięcie zagłębień i wzniesień, usunięcie starej powłoki malarskiej, o gruntowanie, czyli proces nakładania cienkiej warstwy w celu stworzenia dobrze związanej z powierzchnią, jednolitej powłoki nadającej się do malowania, o szpachlowanie w celu nadania gładkości powierzchni, o właściwe malowanie, czyli nałożenie jednej/kilku warstw wyrobu lakierowego.