Dobra jakość nałożonych powłok oprócz właściwego przygotowania podłoża, zależy także od warunków, w jakich wykonujemy malowanie, tzn. od odpowiedniej temperatury powietrza i jego wilgotności.
Drewno eksponowane na zewnątrz budynków należy zabezpieczać wyrobami nadającymi podłożu odporność na działanie czynników atmosferycznych (promienie UV, opady atmosferyczne).
Powstała na drewnie powłoka tworzy barierę mechaniczną przed opadami atmosferycznymi (swoista hydrofobizacja powierzchni). Wskutek różnic temperaturowych i efektów erozyjnych, z czasem na powłoce tworzą się mikropęknięcia prowadzące do nawilżania drewna, a w konsekwencji do łuszczenia i szarzenia drewna. W okresie początkowym powłoka utrudnia wymianę wilgoci i kondensację pary wodnej pod powłoką. Rezultatem tego jest wzrost wilgotności drewna pod powłoką, umożliwiający rozwój grzybów powodujących siniznę, tzw. podpowłokową. Rozwijająca się grzybnia tworzy otwory, "sprzyjające" pękaniu i niszczeniu powłoki.
Skuteczność ich działania związana jest z ochroną przed wodą i przed zmianami fotochemicznymi, dzięki ochronnemu działaniu pigmentu lub odpowiedniej bazy spoiwowej.
W przypadku wymalowań zewnętrznych nie poleca się produktów bezbarwnych, ze względu na ograniczoną odporność na działanie światła i warunków atmosferycznych. Skuteczność ochrony drewna przed warunkami zewnętrznymi zależy w dużej mierze od grubości powłok wyrobów lakierowych. Do zewnętrznego stosowania należy wybierać wyroby "grubopowłokowe".
Lazury i impregnaty
Lazury (inna nazwa to lakobejce, barwiący środek impregnująco-ochronny) nakładane na drewno, wnikają w nie barwiąc, nie przez nadanie koloru zewnętrznej powłoki, lecz przez umieszczenie pigmentów w drewnie. Zadaniem lazury jest impregnacja drewna, z jednoczesnym nadaniem barwy, pozostawiającej widoczny rysunek drewna.
Lazury mogą być rozpuszczalnikowe i wodorozcieńczalne. Produkty rozpuszczalnikowe oparte są najczęściej na żywicach alkidowych, wodorozcieńczalne zaś na bazie spoiw akrylowych.
Powłoki lazuru winny charakteryzować się dobrą elastycznością, aby dobrze współdziałać z powierzchnią drewna i nie ulegać pękaniu w wyniku zmian wymiarów drewna. Jednocześnie powłoka lazuru winna pozwalać na wymianę wilgoci z otoczeniem, uniemożliwiając jednocześnie wnikanie wody z zewnątrz. Ma to szczególnie duże znaczenie w stolarce budowlanej, gdzie istotnym jest, aby pierwotne wymiary nie uległy zmianie, np. okna, drzwi. Pod wpływem wahań wilgoci powietrza drewno zwiększa lub zmniejsza swoją objętość, zastosowanie więc odpowiednich impregnatów i lazurów ma kluczowe znaczenie.
Komentarze (0)