kulowania na warstwę wierzchnią obrabianego przedmiotu
Kulowanie jest obróbką strumieniowo-ścierną, w wyniku której następuje umocnienie powierzchni obrabianych przedmiotów i polepszenie ich właściwości wytrzymałościowych, szczególnie wytrzymałości zmęczeniowej. Zwiększenie wytrzymałości zmęczeniowej jest spowodowane przez zmiany zachodzące w warstwie wierzchniej na skutek kulowania, a szczególnie przez zmianę wartości i rozkładu naprężeń własnych. W celu optymalizacji procesu kulowania konieczna jest znajomość wpływu parametrów procesu na wynik kulowania.
Przedstawiony rysunek 5 schematycznie przedstawia wpływ parametrów kulowania na rozkład naprężeń szczątkowych. Strzałki pokazują przesunięcie kierunku rozkładu naprężeń, kiedy wskazane parametry wzrastają.
Wzrost twardości śrutu powoduje wzrost maksymalnych naprężeń ściskających, ale tylko w przypadku materiałów twardych. Wzrost masowego natężenia przepływu śrutu powoduje zmniejszenie xo. Większa prędkość wyrzutu śrutu i większa średnica śrutu powodują wzrost wartości xo i zwiększenie odległości od powierzchni maksymalnych wartości szczątkowych naprężeń ściskających.
Ocena skuteczności kulowania dokonywana jest za pomocą płytek ALMENA. Oceny dokonuje się poprzez pomiar strzałki ugięcia płytki.
PPP TECHNICAL Sp. z o. o.
Literatura:
Piosik T.: Wirnikowe oczyszczarki strumieniowo-ścierne. Materiały Sympozjum nt. Metody i środki do strumieniowo-ściernego przygotowania podłoży metali pod powłoki ochronne. Instytut Mechaniki Precyzyjnej. Hajnówka, 2001.
Piosik T.; Zyzak P.: Wybrane zagadnienia obróbki strumieniowo-ściernej. Konferencja TECHNICAL 2004 r.
Komentarze (1)