Thermoreactor - katalityczne promienniki IR firmy Sunkiss
Dział przemysłowy firmy Sunkiss został powołany w 1953 roku i w krótkim czasie stał się liderem na rynku w suszeniu i polimeryzacji farb. Firma Sunkiss jest wynalazcą specyficznego procesu technologicznego, na podstawie którego stworzono Thermoreactor. Podstawowym celem była minimalizacja czasu suszenia i polimeryzacji, redukcja zużycia kosztów energii, utrzymywanie wysokiego poziomu jakości oraz zagwarantowanie pracy bezpiecznej dla środowiska.
Co to jest Thermoreactor i jaka jest zasada jego działania?
Thermoreactor jest gazowym emitentem ciepła, który wykorzystuje katalizę jako źródło emisji podczerwonego promieniowania widma. Zasadą działania Thermoreactora jest skuteczny transfer energii do centrum warstwy organicznej, co prowadzi do skrócenia czasu suszenia, stapiania i polimeryzacji. Z jego specjalnymi komponentami i unikalnym sposobem funkcjonowania, Thermoreactor odróżnia się od innych technik wykorzystania podczerwieni i oferuje jeden z najwydajniejszych sposobów emisji energii. W szerokiej ofercie są dostępne modele o zróżnicowanym kształcie, mocy i modelowaniu systemów wentylacyjnych, dzięki czemu można je dostosować do kształtu lub elementów warsztatu.
Thermoreactor jest napełnionym gazem urządzeniem, wykorzystującym katalityczną reakcję paliwa, tlenu i gorąca do wytwarzania podczerwieni. Reakcja katalizy jest wywoływana poprzez użycie substancji (katalizatora), który inicjuje termodynamiczną reakcję między substancją i ciepłem, a zatem utlenianie bez zapłonu i bez ognia.
Aspekty bezpieczeństwa
Stosowanie farb rozcieńczalnikowych zawsze pociąga za sobą emisję łatwopalnego rozpuszczalnikowego oparu. Thermoreactor w pierwszym względzie zapewnia bezpieczeństwo wobec takiej instalacji. Główną zaletą katalitycznych radiacyjnych paneli jest fakt, że nie zapalają się rozpuszczalnikowe opary, powszechnie znajdujące się w stosowanych farbach i lakierach. W rezultacie we Francji radiacyjne panele od 1973 roku są zwolnione z dwóch regulacji prawnych, opartych na ustawach prohibicyjnych z 1917 dotyczących ognia i gorących elementów powyżej 350°F w warsztatach, piecach i innych otaczających przestrzeniach, zawierających łatwopalne opary, jak wymienione farby i lakiery. Radiacyjne panele w zetknięciu z ich emitującą zewnętrzną powierzchnią utleniają opary rozpuszczalnikowe, zatem stopień zagęszczenia rozpuszczalnika jest ustalony na poziomie zera na zewnętrznej powierzchni. W rezultacie koncentracja rozpuszczalnika na zewnętrznej przestrzeni - tam gdzie temperatura jest wyższa niż samozapłonu - okazuje się być poniżej najniższej granicy łatwopalności i zapłon nie może się pojawić. W konwencjonalnym emiterze podczerwieni rośnie do tej samej temperatury z drugiej strony i zapłon występuje, jeżeli zagęszczenie rozpuszczalnika przewyższy najniższą granicę łatwopalności.
Komentarze (0)