Jednymi z ważniejszych zasad projektowania i wykonywania konstrukcji stalowych są:
- stosowanie materiałów dostosowanych do panujących warunków,
- korzystanie z prostych kształtów, unikając ostrych naroży,
- stosowanie materiałów hutniczych (kształtowników) bądź innych w celu eliminacji ilości spoin,
- zastosowanie rozwiązań, które uniemożliwiają zaleganie wilgoci,
- jeśli to możliwe eliminacja powierzchni poziomych,
- znajomość zagadnień związanych z odpowiednim rozmieszczeniem złączy spawanych,
- stosowanie ochrony antykorozyjnej,
- stosowanie produktów lakierniczych zgodnie ze specyfikacją producenta,
- wykonywanie prac przez wykwalifikowanych i doświadczonych malarzy,
- jeśli to konieczne stosować farbę ognioodporną,
- staranny transport i montaż u klienta.
Ważniejsze normy obejmujące omawiane zagadnienia to m.in.:
- PN-EN 1090-2+A1:2012P Wykonanie konstrukcji stalowych i aluminiowych - Część 2: Wymagania techniczne dotyczące konstrukcji stalowych,
- PN-EN ISO 12944: 1-8 Farby i lakiery. Zapobieganie korozji konstrukcji stalowych przy pomocy ochronnych systemów powłokowych,
- PN-EN ISO 8501-2:2011E Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów - Wzrokowa ocena czystości powierzchni,
- PN-ISO 19840:2009P Farby i lakiery - Ochrona przed korozją konstrukcji stalowych za pomocą ochronnych systemów malarskich - Pomiar i kryteria przyjęcia grubości suchych powłok na chropowatych powierzchniach,
Głównymi przyczynami pojawienia się korozji (pod względem lakierniczym) są przede wszystkim:
- niewłaściwe przygotowanie powierzchni,
- nieodpowiednio (niestarannie) pomalowane elementy,
- uszkodzenie warstwy farby/cynku (rys. 2),
- źle dobrane materiały lakiernicze.
Kiedy powierzchnia materiału jest intensywniej narażona na korozję, może być wymagane zastosowanie specjalnych stali - odpornych na jej działanie, czyli trudno rdzewiejących, bądź wykorzystania materiałów z grupy stali nierdzewnych. Dzięki dodatkom składu chemicznego (zwiększenie zawartości): Cu, Cr, P i Ni skutecznie zwiększa się odporność poszczególnych materiałów na korozję. Niektórych stali nie trzeba pokrywać farbą antykorozyjną, ponieważ po czasie na ich powierzchni pojawia się cienka warstwa rdzy, która ogranicza dalsze postępowanie korozji [3]. Zjawisko to jest zbliżone do pasywacji zachodzącej np. na miedzi. Stosowanie elementów ze stali nierdzewnych wymaga właściwego przygotowania i zabezpieczenia powierzchni na każdym etapie produkcji. Dla przykładu, bardzo ważną kwestią jest zastosowanie podczas przetwarzania, materiałów przeznaczonych do ich obróbki. W przypadku procesu walcowania, rolki walcarki nie mogą być wykonane ze zwykłej stali. Powierzchnia, na której nastąpi zarysowanie blachy nierdzewnej, może stać się miejscem najbardziej narażonym na zainicjowanie procesu korozyjnego. Wykonywanie konstrukcji stalowych z wykorzystaniem prostych kształtów pozwala zachować odpowiednie proporcje pomiędzy łatwością wykonania (mniejsza ilość procesów technologicznych) a przygotowaniem i pokryciem powierzchni farbą/cynkiem. Nie zawsze jest to możliwe ze względu na konieczność usztywnienia konstrukcji. Przykładem mogą być progi z samochodów osobowych, które są tzw. elementami wielokomorowymi, składającymi się z kilku odpowiednio wyprofilowanych blach połączonych ze sobą. Z tego powodu dokładne zakonserwowanie ich bez wiercenia dodatkowych otworów może być problematyczne.
Komentarze (0)