Kabiny suszące – budowane są w technologii kabin lakierniczych, ale najczęściej posadowione są bez podziemnych kanałów powietrznych, co ogranicza koszty inwestycji. Wielkość układu wentylacyjnego dopasowywana jest do wielkości wsadu do kabiny suszącej. Podobnie jak w kabinach lakierniczych – ogrzewanie możliwe jest za pomocą różnych mediów. Rozdzielenie lakierni i suszarni wpływa bardzo korzystnie na zmniejszenie zapylenia pomalowanych detali oraz umożliwia wprowadzenie ruchu tzw. potokowego.
Strefy przygotowania – mogą stanowić uzupełnienie kabiny lakierniczej. Jest to okratowana powierzchnia z układem wentylacyjnym wyciągowym. Nad kratą zawieszony jest sufit filtracyjny z oświetleniem. Służy do prowadzenia prac szlifierskich lakierniczych przed malowaniem, ale także do szlifowania międzywarstw. Prowadzenie tych prac na kracie, przez którą cały czas wyciągane jest powietrze, zmniejsza radykalnie zapylenie lakierowanej powierzchni i pozwala na skuteczną walkę z zapyleniem. Układ wentylacyjny strefy przygotowania ma dwa systemy pracy: lato – gdzie 80% masy powietrza wyrzucane jest poza obiekt, a 20% wdmuchiwane jest poprzez filtr w suficie w strefę pracy i zima – gdzie 80% masy powietrza krąży w obiegu zamkniętym, a 20% jest wydalana poza obiekt. Takie działanie pozwala na skuteczną wentylację latem i zapobiega wychłodzeniu hali zimą.
www.astherm.pl
