Aplikacja automatyczna.
W 1992 roku wdrożono pierwsze w LITPOL-u stanowisko malowania proszkowego produkcji szwedzkich firm TRINCO i STJERNQUISTS - w zakresie zastosowanych ręcznych aplikacji triobo- i elektrostatycznych. Kabina była z filtrowym (patronowym) układem odzysku farby, transport typu podwieszonego z możliwością pracy na wózkach przemieszczanych po posadzce, piec na bazie zmodernizowanej elektrycznej suszarki ZUGIL. W 1993 roku oddano do użytku stanowisko malowania proszkowego nazywane potocznie jedynką z kabiną patronową typu KP3S Suwałki produkcji firmy MONKIEWICZ. Wybierając to rozwiązanie technologiczne malowania, zdecydowano faktycznie o wyborze strategii malowania w sensie zastosowania w najbliższej przyszłości kolejnych malarni stanowiskowych czy też budowy jednej malarni automatycznej. Jakość uzyskiwanych powłok malarskich, w tym szczególnie proszkowych, zależy w dużym stopniu od uzyskanego stopnia jakości przygotowanej powierzchni lakierowanych wyrobów. Dlatego też w 1993 roku wprowadzono do produkcji automatyczną myjnię typu ZB 4909 firmy ZUGIL. Była to myjnia taktowa, lokalizacja której pozwalała na jej współpracę z kilkoma malarniami typu stanowiskowego. Wprowadzona metoda obróbki to fosforanowanie żelazowe preparatami firmy GARDOBOND, potem HENKEL. Umożliwiło to nieosiągalną do tej pory czasową ochronę antykorozyjną również przed operacją malowania. Poza tym, znacznie zwiększyła się jakość i zdolność produkcyjna firmy.
Rok 1998 to pamiętny w historii postępu i rozwoju technologicznego firmy MALOW, termin związany z uruchomieniem i wdrożeniem do produkcji taktowej, czterostanowiskowej malarni proszkowej. Malarnia wyposażona była w 4 filtrowe profesjonalne kabiny do napylania oraz 3 piece do utwardzania powłok. Jako czynnik grzewczy zastosowano gaz propan-butan pobierany z centralnej magistrali, dostarczany z zewnątrz cysternami i magazynowany w zbiornikach z własną stacją rozprężania.
Komentarze (0)