Artykuły branżowe

Wyboru odpowiedniego materiału do wykonywania ciekłych poprawek na powłokach proszkowych powinniśmy dokonywać w oparciu o następuje informacje:

- skład chemiczny farby proszkowej

- wymagania użytkowe - odporność na warunki atmosferyczne i odporność chemiczna

- wymagania odnośnie czasu utwardzania

- zakres koniecznych poprawek powłoki.

Ciekłe farby dwuskładnikowe nakładane na powłoki proszkowe gwarantują optymalną przyczepność do podłoża. Ujemną stroną ich stosowania jest konieczność dokładnego mieszania składników, ograniczony czas pracy po zmieszaniu oraz koszt zakupu. Prawdopodobnie najszerzej wykorzystywanymi farbami ciekłymi do wykonywania tego typu poprawek są schnące na powietrzu materiały akrylowe. Są one ekonomiczne w użytkowaniu, zapewniają dobrą przyczepność do większości powłok proszkowych, szybko schną i są relatywnie łatwe w stosowaniu. Dla prac, gdzie planuje się niezbyt duże zużycie farb a zalecany jest natrysk, dostarczane są one często w opakowania aerozolowych. Producenci farb proszkowych posiadają przeważnie w swoich ofertach tego typu farby zaprawkowe dostosowane pod względem koloru i stopnia połysku do oferowanych wyrobów.

Zastosowanie konkretnej farby ciekłej do wykonania poprawek na powłoce proszkowej powinno był poprzedzone próbami przyczepności. Do produkcji farb proszkowych stosuje się żywice o różnych własnościach, wzbogacane dodatkami, czasami mającymi wpływ na pogorszenie adhezji kolejnych warstw. Na jakość wykonywanych poprawek mają także wpływ rozcieńczalniki stosowane do produkcji ciekłych materiałów zaprawkowych. W niektórych przypadkach poprawę przyczepności można uzyskać zwiększając zawartość rozpuszczalnika w farbie, bądź przecierając powłokę proszkową rozpuszczalnikiem przed malowaniem. Po wykonaniu naprawy powłoki należy zwrócić uwagę, by przed pakowaniem, czy np. montażem był zapewniony czas niezbędny do wyschnięcia i utwardzenia się farby.

Farba proszkowa w formie ciekłej

Najlepiej jest wykonać poprawki farbami ciekłymi tym samym materiałem malarskim, co wykonana uprzednio powłoka proszkowa. Otrzymane pokrycie może być wtedy identyczne z pierwotnym, przynajmniej pod względem koloru i chemicznej receptury. Metoda polega na zmieszaniu farby proszkowej ze specjalnie dobraną mieszanką rozcieńczalników i wykonaniu wymaganych poprawek pędzlem lub natryskowo. Stosowanie tej metody ogranicza brak możliwości: redukcji połysku, odwzorowania powłoki strukturalnej, uzyskania w pełni efektu wizualnego powłok metalicznych. Wykonywanie poprawek tą metodą dla uzyskania pełnej wytrzymałości pokrycia powinno zakończyć się utwardzeniem nałożonej poprawki w piecu w warunkach zalecanych dla powłoki proszkowej. Samo odparowanie rozcieńczalników i wyschnięcie nie zapewnia dostatecznych własności odporności mechanicznej i chemicznej.