Nieodpowiednia struktura geometryczna powierzchni
Dla większości farb wymagania w odniesieniu do wysokościowych parametrów chropowatości określanych parametrem Ry5 (ilościowo równym Rz) wynoszą w granicach 30-40mm. Specyficzne wymagania stawiane są farbom krzemianowo-cynkowym oraz powłokom natryskiwanym cieplnie. Dla nich wartość tego parametru powinna wynosić 50-70mm. Również bezrozpuszczalnikowe wyroby epoksydowe czy poliuretanowe, nakładane w grubości 300-600mm, dla prawidłowego zakotwiczenia na powierzchni wymagają średniej chropowatości powierzchni na poziomie 50mm. Jeżeli nie spełni się wymienionych wymagań, uzyskuje się słabą przyczepność pokrycia, a w krańcowym przypadku, w odniesieniu do farb krzemianowych, powłoka ich będzie odpadała od podłoża.
Wilgoć pozostawiona na powierzchni przyśpiesza procesy korozyjne, szczególnie w zanieczyszczonej atmosferze. Miarą prawdopodobieństwa kondensacji wilgoci jest różnica pomiędzy temperaturą podłoża a temperaturą punktu rosy otaczającego powietrza. W tabeli 2 podano zależność wilgotności powierzchni od różnicy temperatury pomiędzy temperaturą podłoża a temperaturą punktu rosy [2].
Jak wynika z powyższej tabeli, ta ogólnie wymagana różnica minimum 3 st. C pomiędzy temperaturą podłoża a temperaturą punktu rosy otaczającego powietrza zapewnia jedynie to, że wilgotność względna na podłożu nie przekracza krytycznych 85%. ”Zapas bezpieczeństwa” wynosi jedynie 3 st. C, wystarczy więc wieczorne obniżenie temperatury i już na świeżym wymalowaniu może kondensować się wilgoć. O obecności filmu wodnego na powierzchni decyduje przede wszystkim skład chemiczny tworzywa i stan jego powierzchni. W porach (również w zagłębieniach nierówności profilu) kondensacja pary wodnej następuje przy znacznie niższych ciśnieniach niż ciśnienie nasyconej pary wodnej w danej temperaturze.
Wady powłok wynikające ze złej proporcji składników
Właściwą proporcję przy mieszaniu składników wyrobów wieloskładnikowych zapewniają odpowiednio dobrane opakowania. Zdarza się jednak, że nie cała pojemność hoboków jest wykorzystywana, co szczególnie występuje przy wyrobach bezrozpuszczalnikowych o krótkim czasie przydatności do stosowania. Składniki farby dość często w takich przypadkach dozowane są „na oko”; bez ważenia i bez mierzenia. Jeżeli „oko” jest dość wprawne, to zapewnione są proporcje w granicach dopuszczonego błędu. Jeżeli natomiast granica błędu zostanie przekroczona, wówczas dochodzi do zakłócenia procesów utwardzania. Nadmiar utwardzacza może spowodować powstanie kruchych i łamliwych powłok o obniżonej przyczepności do podłoża wskutek niedoboru grup funkcyjnych. Niedobór utwardzacza powoduje powstanie powłoki zbyt miękkiej, o słabej odporności.
Komentarze (0)