Artykuły branżowe

Zapisy tego aktu prawnego zmuszą nas do odsunięcia lakierni o minimum 8 metrów od obiektów na innej działce, a nawet od obiektów mieszkalnych na tej samej działce. Gdy sąsiad ma swój obiekt w granicy, to nasza lakiernia stanie „głęboko” na naszej działce, a nie tak jak planowaliśmy przy granicy z sąsiadem. W wielu przypadkach wykluczy to jej budowę, a nawet organizację w istniejącym już budynku, bo przy zmianie sposobu użytkowania obowiązują te same przepisy jak przy budowie nowego obiektu. Gdy jednak sąsiad nie ma tam budynku, to taka lakiernia może stanąć metr od granicy, tylko że jej budowa wymagać będzie odpowiedniego zabezpieczenia ściany od strony naszego sąsiada. Wszystko zależy od tego, czy w tej konkretnej lakierni projektant wyznaczył jakieś pomieszczenie zagrożone wybuchem lub choćby strefę zagrożenia wybuchem. Mógł to zrobić lub z tego zrezygnować. W efekcie końcowym zastosowanie lub niezastosowanie opisanego wymogu i określone zlokalizowanie lakierni na działce spoczęło w rękach projektanta technologa, bo przepisy przytoczonego wcześniej rozporządzenia nie nakazują wcale oddalania lakierni... tylko budynków, w których jest pomieszczenie zagrożone wybuchem lub występuje strefa zagrożenia wybuchem. Nie znajdziemy tu nigdzie wytycznych dla lakierni.

Podobna „huśtawka” wymagań jest też w przepisach szeroko rozumianej ochrony środowiska, czyli w ustawie Prawo Ochrony Środowiska i wydanych na jej podstawie rozporządzeniach. Weźmy tu np. szeroko opisywany w wielu publikacjach aspekt lakierów wodorozcieńczalnych. Powszechnie mówi się o obowiązku stosowania baz wodorozcieńczalnych przy naprawach samochodów, rozszerzając często ten wymóg na inne branże usług. Podstawą jest tzw. wymóg unijny, czyli dyrektywa VOC (LZO). Tu jednak należy pamiętać, że tylko w niektórych ograniczonych dziedzinach dyrektywa może stanowić bezpośredni akt prawny. W zakresie opisywanej tu legalności lakierni każda dyrektywa musi stać się rozporządzeniem z własnym numerem dziennika ustaw i datą jego wprowadzenia, żeby zawarta tam treść stawiła wymogi formalnoprawne na terenie RP. Z tego powodu powoływanie się na jakieś „wymogi unijne” w lakierni lub treść konkretnej dyrektywy jest po prostu bezpodstawne. Przeniesienie zapisów dyrektywy do polskiego prawa nazywa się implementacją. Bez tej procedury dyrektywa pozostaje jedynie tekstem na papierze. W przypadku dyrektyw ograniczających zawartość LZO w lakierach do napraw samochodów dokonano implementacji rozporządzeniem ministra gospodarki z dnia 16 stycznia 2007 roku w sprawie szczegółowych wymagań ograniczenia emisji lotnych związków organicznych powstających w wyniku wykorzystywania rozpuszczalników organicznych w niektórych farbach i lakierach, oraz w preparatach do odnawiania pojazdów (Dz. U. z 2007 roku, nr 11, poz. 72).