Artykuły branżowe

Zagrożenia dla BHP

Pojedyncze składniki i niebezpieczne mieszaniny chemiczne są nieodłączną częścią składową branży antykorozyjnej. O ile w lekkiej i bardzo ciężkiej antykorozji ten problem został częściowo rozwiązany przez wprowadzenie materiałów ochronnych na bazie niepalnej i nietoksycznej wody, to technologie średniego oraz ciężkiego powłokowania chemoodpornego wciąż stosują palne i szkodliwe materiały rozpuszczalnikowe. Ze szczególnie dużym udziałem występują one w operacjach gumowania oraz - mniejszym - w przypadku laminatowych pokryć żywicznych. Przyczyną jest brak możliwości wytworzenia technologicznie przydatnych wodnych emulsji polimerów kauczukowych, zdolnych zastąpić ich rozpuszczalnikowe roztwory będące podstawą gruntów i klejów. Produkcja takich emulsji jest możliwa tylko w przypadku substancji polimerycznych o innej budowie i niższym ciężarze cząsteczkowym, co ma miejsce w przypadku polimerów winylowych, akrylowych, octanowych i innych używanych do produkcji emulsyjnych farb wodnych a także emulsyjnych systemów epoksydowych stosowanych do antykorozyjnej ochrony betonu. Guma - przynajmniej obecnie - wymaga benzyn, estrów, ketonów, węglowodorów chlorowanych, a także dodatków fenolu.

Reklama

Rodzaj i skalę zagrożeń ze strony substancji chemicznych w odniesieniu do kilku technologii powłokowania antykorozyjnego ilustrują następujące dane przedstawione w ujęciu dynamicznym z uwzględnieniem zmian wynikających z organizacji pracy i specyfiki procesu technologicznego:

W użyciu grunty i kleje roztworowe o zawartości do 80% rozpuszczalników, w tym: metyloizobutyloketon, ksylen, etylobenzen, chloroparafiny i benzyna ekstrakcyjna. Temperatura zapłonu rzędu 25°C, dolny próg wybuchowości na poziomie 1%. Prace głównie we wnętrzach małych zbiorników o pojemności do 100 m3 wykonywane w warunkach warsztatowych z zastosowaniem stacjonarnego sprzętu wentylacyjnego i - co bardzo ważne - o dużych cechach powtarzalności oraz wykonywane przez brygady o stałym składzie osobowym.