Śrutowanie powierzchni konstrukcji stalowych ocynkowanych ogniowo w świetle badań i literatury
Zanurzeniowo (ogniowo) ocynkowane części konstrukcji stalowych mogą przed nałożeniem warstwy lakieru być omiecione [1], obok chromianowania, fosforanowania cynkowego, pasywacji polimerowej, obróbki „T-wasch” (fosforanowania z dodatkiem związków Cu) oraz obróbki narzędziami ręcznymi.
Omiatanie powierzchni ocynkowanych ma tę wyższość nad innymi metodami, że usuwa zanieczyszczenia i jednocześnie chropowaci powierzchnię, przyczyniając się do polepszenia przyczepności powłok lakierowych. Najczęściej system duplex wykonywany jest na powierzchniach cynku bezpośrednio po procesie cynkowania. Stosuje się też coraz częściej śrutowanie pod lakiery proszkowe. Usiłuje się nawet stosować do tego celu urządzenia automatycznego czyszczenia konstrukcji za pomocą kół rzucających śrut. Jest to spowodowane chęcią włączenia tych urządzeń w ciągły proces cynkowania zanurzeniowego, mycia i odtłuszczania, śrutowania, lakierowania oraz wypalania powłok lakierowych. Stosuje się śruty staliwne wysokowęglowe, okrągłe i ostrokrawędziowe, czasem miękkie śruty staliwne niskowęglowe kuliste oraz twarde lub miękkie staliwne chromowe lub chromowo/niklowe okrągłe ostrokrawędziowe. Postaram się rozpatrzyć walory i wady wymienionych ścierniw. Śrutowanie powierzchni ocynkowanych jest ideą rozwiązywania praktycznego bez wsparcia pozytywnymi rezultatami badań. Wszystkie normy techniczne bowiem opisujące proces przygotowywania powierzchni wyrobów ocynkowanych pod powłoki lakierowe ciekłe i proszkowe wspominają jedynie o pneumatycznym „omiataniu” („sweepen”) w ramach antykorozyjnego systemu duplex i to jedynie za pomocą ścierniw niemetalowych [2, 3, 4]. W Stanach Zjednoczonych wymienia się nawet tylko ścierniwa o twardości poniżej 5 stopnia twardości w 10-stopniowej skali Mohsa, wymieniając żużel paleniskowy i pomiedziowy, ziarna kukurydzy i łupiny orzecha z zaleceniem jedynie jednokrotnego ich użycia [5]. W Niemczech zaleca się żużel paleniskowy i pomiedziowy, kulki szklane i elektrokorund [6] a w Australii i Nowej Zelandii [7] oraz w Afryce Południowej [8] żużle odpadowe paleniskowe i pomiedziowe, granat almandynowy (garnet) i ilmielit. W artykule przedstawiam dostępne w literaturze wyniki badań operacji omiatania śrutem powierzchni ocynkowanej zanurzeniowo stali i dopuszczalne warunki jego stosowania.
W poprzednich artykułach dotyczących opisu omiatania zwracano uwagę na niszczące działanie ścierniw posiadających zbyt dużą energię kinetyczną jako przyczynę niszczenia powłoki cynkowej [1].
Komentarze (0)