- Śrut stalowy cięty
Wykonywany jest on najczęściej z drutu patentowego o zawartości węgla 0,55
–: 0,61%. Twardość śrutu wynosi ok. 450 HV. Śrut ten cechuje się dużą skrawalnością oraz dużą trwałością. Trwałość jego wynosi ok. 6500 przejść. Jego agresywność w stosunku do części roboczych wirnika zawiera się pomiędzy śrutem staliwnym łamanym a śrutem staliwnym kulistym.
Najczęściej doboru rodzaju i granulacji śrutu dokonuje się na zasadzie kompromisu, dokonując wyboru pomiędzy energią śrutu i związaną z nią wydajnością, chropowatością powierzchni i kosztami eksploatacji. Należy przy tym pamiętać, że przy stosowaniu śrutu o dużej twardości następuje znacznie zwiększone zużycie elementów roboczych oczyszczarki oraz znacznie zwiększone jest zużycie śrutu. Krótszy czas oczyszczania nie kompensuje w tym przypadku wyższych kosztów obróbki. Przy doborze rodzaju śrutu należy kierować się również wymaganym profilem powierzchni. Rysunek 1 przedstawia profile uzyskiwane przy zastosowaniu śrutu staliwnego łamanego i kulistego. W przypadku powierzchni pod lakierowanie proszkowe zalecanym profilem jest profil ostry podcięty.
- Czystość chemiczna - w przypadku istotnego zabrudzenia powierzchni środkami tłustymi (smary, oleje, emulsja przeciwcierna) konieczne jest ich wcześniejsze umycie, z reguły ciepłą wodą z użyciem detergentów. Najczęściej mycia nie wymagają zabrudzenia chemiczne powstałe w wyniku używania do spawania środka przeciwrozpryskowego.
- Przygotowanie mechaniczne - należy usunąć, poprzez szlifowanie, bądź inną obróbkę mechaniczną (na przykład skrobakiem), rozpryski spawalnicze, które wpływają niekorzystnie na estetykę wyrobu bądź na jego funkcjonalność. Z podobnych przyczyn należy też oszlifować nieestetycznie wykonane spoiny.
- Zabezpieczenie gwintów przed zniszczeniem - w trakcie oczyszczania wirnikowego uszkodzeniom z reguły ulegają gwinty o małych i średnich średnicach. Zaleca się ich zabezpieczenie poprzez wkręcenie w gwintowane otwory śrub, bądź zabezpieczenie ich zatyczkami, np. gumowymi. W przypadku gwintów zewnętrznych najprostszą metodą zabezpieczenia jest nałożenie tulejek wykonanych z węża gumowego. Przykładowe zabezpieczenie gwintów przedstawiają fotografie 5 i 6.
