Ścierniwa z tworzyw sztucznych znalazły szerokie zastosowanie do renowacji powłok lakierowych w przemyśle lotniczym, po wycofaniu szkodliwych dla środowiska preparatów chemicznych do usuwania powłok lakierowych zawierających chlorek metylenu i fenole. Chlorek metylenu (dichlorometan), będący głównym składnikiem preparatów usuwających powłoki, jest toksyczny i prawdopodobnie rakotwórczy, jego emisja do atmosfery nie może przekraczać w ciągu godziny 200 ?g/m3, a na stanowisku pracy w ciągu 8 godzin NDS nie może przekraczać 20 mg/m3. Utylizacja odpadów zawierających chlorek metylenu jest trudna i kosztowna. Już małe jego ilości (70 ppm) mogą zatruć bardzo duże ilości wody płuczącej, która musi być utylizowana. Stosuje się też PMB do zaokrąglania ostrych krawędzi miękkich materiałów (gratowanie) oraz do strumieniowego dynamicznego utwardzania powierzchni (kulowania). Ścierniwa plastikowe znalazły w pierwszym rzędzie zastosowanie do usuwania powłok lakierowych (niektóre nawet warstwa po warstwie). Ścierniwa plastikowe ulegają recyklingowi 10 do 12 razy (niektóre jego gatunki od 10 do 30), jest zatem ryzyko ich zanieczyszczenia z powodu nieodpowiedniej separacji zanieczyszczeń. Nieagresywnie początkowo ścierniwo działające czyszcząco staje się szybko zbyt agresywnym (zanieczyszczone piaskiem i cząstkami metalicznymi). Proces PMB wykorzystuje urządzenia pneumatyczne mokre i suche (ciśnieniowe, inżektorowe i podciśnieniowe), obróbkę strumieniowo-ścierną przy niskim ciśnieniu 1,38-2,76 bara lub urządzenia wirnikowe, w kabinach, komorach, pomieszczeniach wentylowanych albo w terenie otwartym. Chociaż ścierniwo wymaga niewielkich modyfikacji standardowego sprzętu do obróbki strumieniowo-ściernej (lejowatego dna zbiornika ciśnieniowego, dokładnego niskociśnieniowego separatora zanieczyszczeń i superdokładnej filtracji, jak też podwyższonego zabezpieczenia przed elektryzowaniem się), konieczne są specjalistyczne szkolenia operatorów obróbki strumieniowo-ściernej ścierniwami plastikowymi. Przeprowadzono wiele badań, zwłaszcza w USA, aby wykazać wpływ różnych ścierniw z tworzyw sztucznych i parametrów ich pracy (przepływu mediów, typu żywicy, ciśnienia obróbki, odległości dyszy od podłoża, kąta nachylenia do podłoża) na właściwości tak delikatnych materiałów, jak aluminium, tytan i różne materiały kompozytowe, zwłaszcza grafitowe i epoksydowe.
- Typ I poliestrowy (termoutwardzalny) jest najbardziej miękkim ścierniwem plastikowym używanym do czyszczenia najbardziej delikatnych powierzchni. Jest produkowany z arkuszy (mielonych) i w przeciwieństwie do innych żywic nie zawiera środków wypełniających. Zaletą jest to, że tworzy bardzo mało naprężeń w materiale obrabianym. Proces usuwania powłok jest wolniejszy niż typów II i III. Ma zastosowanie w elektronice (usuwa wypływki tworzyw i ołowiu oraz gratuje zamknięte obwody drukowane). Stosowany do usuwania wyrobów lakierowych, zanieczyszczeń z podłoży miękkich metali i włókna szklanego.
Komentarze (0)