- Typ VI poliwęglanowy (termoutwardzalny) jest znacznie bardziej agresywny dla powłok niż typ I, ale jest bardziej bezpieczny dla większości podłoży. Uzyskuje dobre szybkości usuwania powłok, a w szczególności z kompozytów. Uznano za ekonomiczne usuwanie nim powłok tylko z wydajnością 2,79 m2/h, ponieważ tylko wtedy oszczędza drogie części. Wykorzystywany z uwagi na jego wysoką przejrzystość optyczną i lekkość (nie posiada wypełnienia). Ma ostrzejsze krawędzie niż typ V, a w niektórych przypadkach może być skuteczniejszy już przy niższych ciśnieniach. Stosowany podobnie do typu I i V, na przykład do obróbki kompozytowych i laminatów włókna szklanego, jak również powierzchni magnezu i aluminium. Skutecznie usuwa farby ze statków oraz zachowuje profil powierzchni delikatnych części metalowych.
- Typ VIII aminowy, nanokompozytowy (termoutwardzalny) usuwa powłoki lakierowe trzy do czterech razy szybciej niż tradycyjne ścierniwa plastikowe (do 22,3 m2/h przy ciśnieniu 2,1 do 2,8 bara). Pozwala uzyskiwać duże oszczędności materiałowe i niższe koszty pracy (zużycie ścierniwa 6% przy 2,1 bara i 5% przy 1,7 bara). Jest antystatyczny.
Typy II, V, VII i VIII zostały zatwierdzone przez US Air Force zgodnie z MIL-P-85891A do czyszczenia i usuwania farby z powierzchni w przemyśle lotniczym, morskim i wojskowym. Są ścierniwami antystatycznymi. Antystatyczne wykonanie (BQ) neutralizuje ładunki elektrostatyczne i zapobiega przyczepności kurzu i rozbitego ziarna ściernego do powierzchni materiału. Ścierniwa plastikowe niebędące antystatycznymi należy zwilżać środkiem antystatycznym.
- Poliamidowe ścierniwa plastikowe (termoplastyczne) są specjalnie opracowanym ścierniwami, wyciskanymi i ciętymi na sześcienne lub cylindryczne ziarna. Stosowane w przemyśle motoryzacyjnym, elektronicznym i tworzyw sztucznych. Umożliwiają kontrolowane oczyszczanie takich materiałów, jak tworzywa termoutwardzalne i termoplastyczne, odlewy ze stopów cynku oraz usuwanie gumy, obróbkę aluminium i elementów spiekanych, usuwanie wypływek żywic z części elektronicznych, usuwanie powłok z bardzo delikatnych powierzchni kompozytowych, zadziorów z części silnika. Są odporne na strzępienie i stopniowo zaokrąglają się. Długo zachowują krawędzie tnące, powodując długi czas użytkowania. Doskonała elastyczność powoduje odbicia (rykoszety), co zwiększa wydajność oczyszczania złożonych detali. Nie nadają się do kriogenicznej obróbki. Stosowane są we wszystkich rodzajach urządzeń strumieniowego wykończenia, a w celu zapewnienia optymalnego oczyszczania tego ścierniwa i recyklingu, zaleca się zazwyczaj niższe ciśnienie - 1 do 3 barów, a nie 2 do 4 barów, jak przy innych rodzajach ścierniw. Wysoka wydajność przy niższym ciśnieniu prowadzi do wysokiej jago opłacalności.
Komentarze (0)