- wyschnięcie, w następstwie błędnej techniki irygacyjnej, w ciągu ostatnich 50 lat Morza Aralskiego, co jest uznawane za jedną z największych katastrof ekologicznych w historii ludzkości[7]
- zapadanie się od 2007 roku dwustutysięcznego miasta Bierezniki położonego w środkowej części zachodniego Uralu w wyniku wtargnięcia wód rzeki Kamy najpierw do kopalni a potem do naturalnych złóż solnych z ich wymywaniem i postępującym osiadaniem powierzchniowych warstw ziemi wraz z miastem i okolicami [8]
- wycinanie lasów amazońskich nazywanych "zielonymi płucami świata" w skali bliskiej punktu krytycznego, po przekroczeniu którego nie będą się one odtwarzać. Wymarcie lasów i jego zamiana w sawannę lub pustynię miałyby katastrofalne skutki dla ziemskiego klimatu.[9]
Wymienione wyżej zdarzenia są o tyle istotne, że ilustrują trzy kierunki najpilniejszych zadań w ochronie środowiska związanych z degradacją powietrza, wody i ziemi, a więc trzech najważniejszych elementów determinujących życie ludzi w każdym wymiarze.
- stężenie dwutlenku węgla (będącego głównym składnikiem gazów cieplarnianych) w atmosferze wzrasta nieustannie od 50 lat[11]
- wzrastają średnie temperatury roczne lądów i wód oraz anomalie termiczne[12]
- topnieją lody Arktyki, co grozi podniesieniem się poziomu wód oceanów oraz emisją metanu (będącego gazem cieplarnianym) do tej pory uwięzionego pod powłokami lodowymi [13]
Sytuacja krajowa w zakresie ochrony środowiska jest monitorowana i opisana w wielu dokumentach. Najważniejsze z nich:
- Raport o stanie środowiska w Polsce 2008, opracowany przez Główny Inspektorat Ochrony Środowiska[14]
- Polityka ekologiczna państwa w latach 2009-2012 z perspektywą do roku 2016, opracowanie Ministerstwa Ochrony Środowiska 2008[15]
Komentarze (0)