Artykuły branżowe

Rys. 2. Przybliżony koszt wytworzenia netto 1 m2 systemów ochronnych zawierających cynk wykonanych różnymi technologiami [1]:

1 – Zanurzeniowa powłoka cynkowa

2 – Zanurzeniowa powłoka cynkowa/powłoka poliuretanowa

3 – Zanurzeniowa powłoka cynkowa/powłoka epoksydowa/powłoka poliuretanowa

4 – Malarska powłoka cynkowa

5 – Malarska powłoka cynkowa/powłoka epoksydowa/powłoka poliuretanowa

6 – Natryskiwana powłoka cynkowa

7 – Natryskiwana powłoka cynkowa/uszczelnienie epoksydowe

Rzeczywisty okres eksploatacji systemu ochronnego nie wynika jedynie z założonego w projekcie okresu użytkowania pokrycia. Zdolność do zapewnienia odpowiedniej ochrony korozyjnej można w praktyce znacznie przedłużyć poprzez dokonywanie okresowej kontroli jakości systemu oraz jego renowacje w mniejszym lub większym stopniu. Okres eksploatacji systemów ochronnych na podstawie pracy [3] podzielony został na etapy w zależności od stanu powłok i operacji niezbędnych do przywrócenia stanu ochrony antykorozyjnej wymaganej do zapewnienia skutecznej ochrony podłoża stali. Zaleca się przy tym, aby po upływie zakładanego okresu użytkowania dokonać napraw ubytków materiałami odpowiednimi do tych, z których wykonane były powłoki lakierowe. Dla technologii metalizacji zanurzeniowej i natryskowej przewidziano naprawy materiałami organicznymi lub nieorganicznymi zawierającymi proszek cynkowy. Naprawa niewielkich ubytków powłok, konserwacja i całkowita wymiana zużytego systemu ochronnego jest oczywiście związana z poniesieniem dodatkowych kosztów eksploatacyjnych, jednak zakładany okres użytkowania można przedłużyć nawet o 80%, co przedstawiono w tabeli 2.

Tab.1 Przewidywany czas ochrony antykorozyjnej różnych systemów ochronnych w przemysłowym środowisku korozyjnym o kategorii korozyjności C3 [3].

Tab. 2. Cykl eksploatacji lakierowych systemów ochronnych oraz ich koszty użytkowania [3].

Koszty cyklu użytkowania systemów ochronnych i ich analiza

Na podstawie danych dotyczących środowiska korozyjnego, trwałości systemów ochronnych, kosztów początkowych aplikacji oraz kosztów konserwacji i całkowitej ich renowacji można określić koszty cyklu użytkowania danego systemu ochronnego w kolejnych latach jego eksploatacji, aż do przewidzianego w projekcie końca użytkowania wyrobu bądź konstrukcji. Można w tym celu wykorzystać jedną z metod dynamicznych rachunku inwestycyjnego jaką jest rachunek annuitetowy.

Rachunek annuitetowy

Metoda dynamiczna oceny projektów inwestycyjnych często wykorzystywana do określenia przewidywanych wpływów i wydatków, pozwalająca na sprowadzenie do porównywalności nakładów i efektów realizowanych w różnych okresach czasu [5]. Wykorzystanie rachunku annuitetowego do oceny kosztów całkowitych użytkowania cynkowych systemów ochronnych różnego typu pozwala na uwzględnienie w rachunku opłacalności oprócz kosztów początkowych aplikacji systemów również późniejszych kosztów eksploatacyjnych oraz spadek wartości pieniądza. Fakt ten zwiększa precyzję oceny opłacalności zastosowania poszczególnych systemów antykorozyjnych, ale równocześnie narzuca potrzebę oszacowania wskaźników gospodarczych (stopy inflacji, czy stopy dyskontowej) w długiej perspektywie czasu. Jako punkt wyjścia do obliczeń rocznego kosztu cyklu użytkowania dla poszczególnych systemów ochronnych przyjęto wartość zaktualizowaną netto kosztów (NPV) w kolejnych latach okresu eksploatacji wyliczoną przez zdyskontowanie wartości przyszłej netto kosztów (NFV).