Specjalne oddzielanie ścierniw od pyłu cynku
Pył pochodzący z powietrznego zdmuchiwania drobnych pyłów w separatorze ścierniwa obu urządzeń jest kierowany przez szczelny rurociąg przesyłający go do osobnego urządzenia odpylającego. Agregat filtrujący posiada cedzidło z automatycznym impulsem wstrząsowym za pomocą sprężonego powietrza oczyszczającym filtr. Ma to znaczenie przy oddzielaniu niebezpiecznego, ze względu na zdolność do eksplozji, pyłu cynkowego. Oprawa filtra jest zabudowana na stałe dla ochrony przestrzeni w hali produkcyjnej od rozprzestrzeniania się pyłu aluminiowego. Pył aluminiowy kierowany jest do zbiornika osadowego sprzężonego z rurociągiem przeciwwybuchowym, posiadającym zamknięcie powrotne, zabezpieczające przed ewentualnym przerzuceniem się płomienia pożaru [1]. Odfiltrowany kurz jest usuwany przez dolny spust kurzu do specjalnego pojemnika z zabezpieczeniem przeciwpożarowym. Przyłączony wentylator jest uziemiony przeciw ładunkom statycznym. Przepuszcza on 37800 m3/h powietrza o podciśnieniu 250 dPa przy napędzie silnika ~37 kW. Zawartość kurzu w powietrzu wylotowym i wynosi < 5g/m3 [1]. Sterowanie urządzeń obróbki strumieniowo-ściernej i systemów pomocniczych jest centralne lub ręczne, które pewnie i bez zakłóceń umożliwia wprowadzanie rozmaitych programów. Pojedyncze parametry mogą podczas programowania być niekodowane. Elektryczna wartość przyłączenia całej maszyny wynosi około 180 kW [1]. Dla zredukowania odgłosów instalacyjnych wewnątrz i na zewnątrz urządzenia zastosowana jest izolacja akustyczna, przez którą zredukowany jest wskaźnik hałasu do 85 dB(A) [1].
Porównanie oddziaływania ścierniw o różnych kształtach
Pojedyncza cząstka kanciastego ścierniwa, pozostawia na próbce stali ocynkowanej ogniowo i wypolerowanej ślad o zasięgu do 200 µm. Odłamki śrutu pozostałe po obróbce widoczne są na 4 z 10 prób w postaci smug o długości krawędzi około 50 µm na powierzchni cynku. Większe cząstki utkwione są słabo i odpadają same a lekkie dopiero po mocnym wstrząśnięciu próbki [2]. Fotografia A pokazuje miejsce, na którym widać scalony kawałek o średnicy ~50 µm. Na wypolerowanej powierzchni ocynkowanej przy dalszych zderzeniach ze śrutem po czasie obróbki do 10 sekund, wiele cząstek ścierniwa staliwnego jest wbijanych w powłokę cynku. Kanciaste ścierniwo pozostawia po sobie na powierzchni mniejsze odłamki wielkości od 2 µm do 10 µm. Śrut okrągły pozostawia po sobie ślad o średnicy około 150 µm. Odłamki o długości krawędzi do ~50 µm, nieutkwione mocno w podłożu, zostały zaobserwowane w 80% prób [2].
Komentarze (0)