Badanie rozkładu grubości powłok lakierniczych elementu karoserii pojazdu samochodowego
Rozwój przemysłu motoryzacyjnego, a także wzrastające wymogi użytkowników pojazdów samochodowych, determinują gwałtowną intensyfikację działań producentów lakierów i sprzętu niezbędnego do lakierowania w kierunku ulepszania swoich wyrobów.
Nie bez znaczenia jest fakt, iż w ostatnim okresie utrzymuje się na wysokim poziomie liczba importowanych, uszkodzonych pojazdów z zagranicy. Również występujące na naszych drogach kolizje i wypadki drogowe powodują wzrost zapotrzebowania na świadczenie usług związanych z naprawą uszkodzonych elementów pojazdów samochodowych. Renowacja elementów nadwozi pojazdów wiąże się głównie z odtworzeniem ich pierwotnych kształtów, a także wytworzeniem nowego pokrycia lakierowego lub powłoki na całej powierzchni, która podlega naprawie. Takie działanie ma na celu zapewnienie odpowiedniej ochrony antykorozyjnej i jak najlepszego efektu dekoracyjnego. Biorąc pod uwagę występującą ilość napraw nadwozi pojazdów samochodowych, istotne jest opracowanie metody kontroli i oceny jakości powłok lakierniczych. Jednym ze wskaźników jakości wykonanej powłoki lakierniczej renowacyjnej jest jej grubość.
1 - prąd wzbudzający I~,
2 - ferromagnetyczny rdzeń stalowy,
3 - linie sił zmiennego pola magnetycznego,
4 - sygnał wyjściowy U=f(d), gdzie d - grubość powłoki.
Metoda badawcza
W zrealizowanych badaniach rozkładu grubości powłoki lakierniczej użyto sondę pomiarową PC-Leptoskop 2050 (rys. 1.), firmy Karl-Deutsch, która wykorzystuje metodę elektromagnetyczną. Przetwornik występuje jako transformator prądowy o otwartym obwodzie magnetycznym. Podczas badania, a więc umieszczeniu sondy na powłoce lakierniczej, obwód magnetyczny zamyka się poprzez podłoże. Natomiast powłoka lakiernicza stanowi szczelinę w obwodzie magnetycznym układu: przetwornik - powłoka - podłoże. Pole magnetyczne o małej częstotliwości jest wprowadzane poprzez prąd wzbudzający o stosunkowo małej częstotliwości i stałej amplitudzie, płynący przez uzwojenie pierwotne przetwornika. W zależności od odległości pomiędzy przetwornikiem a ferromagnetycznym podłożem następuje różna indukcja magnetyczna pola. Sygnał wyjściowy pobierany jest z wtórnego uzwojenia przetwornika (rys. 2.), a następnie przetwarzany w programie obsługującym sondy pomiarowe, na grubość powłoki według modelu matematycznego opisującego zależność między grubością i indukcją magnetyczną.
Komentarze (0)